Gerelateerde artikels
Hepatitis A, B, C, D en E: wat is het verschil?
In dit artikel
Hepatitis A, B, C, D en E: wat is het verschil?
dossier
Hepatitis betekent letterlijk 'ontsteking van de lever'. Die ontsteking kan het gevolg zijn van een virusinfectie (bv. het hepatitisvirus of het Epstein-Barrvirus), overmatig alcoholgebruik, leververvetting, bepaalde geneesmiddelen of een auto-immuunziekte.
Binnen de virale hepatitisinfecties zijn vijf verschillende varianten te onderscheiden – hepatitis A, B, C, D en E- elk met zijn specifieke eigenschappen. De letters geven aan hoelang de hepatitissoort al is ontdekt: A en B zijn al langere tijd bekend, E werd recent pas aan het rijtje toegevoegd.
Hepatitis A
Hepatitis A komt het meeste voor. Meestal loop je deze vorm op als je water drinkt of voedsel eet dat in contact kwam met stoelgang van iemand die een hepatitis A-besmetting heeft. In gebieden met slechte hygiënische omstandigheden is die kans groter.
Een infectie met hepatitis A is goedaardig. De symptomen zoals geelzucht, koorts en vermoeidheid verdwijnen vanzelf, samen met het virus. De ziekte is dus niet chronisch.
Hepatitis B
Een besmetting met het hepatitis B-virus gebeurt door contact met besmet bloed: bij een bloedtransfusie of als je besmette naalden gebruikt (bv. bij druggebruik). Ook via seksueel contact wordt de ziekte doorgegeven, en bij de geboorte als de moeder besmet is.
Bij de meeste volwassenen manifesteert het virus zich in een acute vorm: men is korte tijd ziek en de genezing volgt vrij snel. De symptomen zijn meestal licht, gelijkaardig aan hepatitis A, en genezen vanzelf. Bij 5 tot 10% van de patiënten wordt de ziekte evenwel chronisch.
Hepatitis C
Hepatitis C krijg je voornamelijk via besmet bloed en besmette naalden (bij druggebruik, het plaatsen van een tatoeage, een bloedtransfusie,...). In 80% van de gevallen leidt het virus tot een chronische leverinfectie. De meeste mensen hebben de eerste jaren geen klachten of zijn alleen wat moe. De klachten die nadien ontstaan, zijn het gevolg van levercirrose: vermoeidheid, algemene zwakte, concentratieverlies, gewichtsverlies, geelzucht, verwardheid en vocht in de buik.
Meestal is de aandoening te genezen met medicijnen, tenzij de lever te zwaar is aangetast. In dat geval biedt een transplantatie de enige uitweg.
Lees ook: Meer dan de helft Belgen weet niet hoe hepatitis C wordt overgedragen
Hepatitis D
De overdracht van het hepatitis D-virus kan net als bij hepatitis B plaatsvinden via contact met besmet bloed, via seksueel contact en tijdens de geboorte door besmetting van moeder op kind. Het virus geeft geen of vage klachten zoals vermoeidheid, lichte koorts en misselijkheid, en ze verdwijnen meestal vanzelf. De gevolgen kunnen echter ernstig zijn als de acute infectie zich ontwikkelt tot een chronische vorm. Dan bestaat de kans op levercirrose.
Hepatitis E
De overdracht en het verloop van hepatitis E zijn gelijkaardig aan hepatitis A. Vooral door contact met besmet voedsel en water loop je het virus op en het veroorzaak symptomen zoals geelzucht, koorts en vermoeidheid.
Lees ook: Onvoldoende verhit varkensvlees belangrijke oorzaak van hepatitis E
Preventie
Vaccinatie tegen het hepatitis B-virus maakt deel uit van het basisvaccinatieprogramma. Tegen hepatitis A laat je je het best vaccineren als je naar een land reist waar het virus veelvuldig circuleert.
Andere preventieve maatregelen tegen hepatitis bestaan erin condooms te gebruiken bij seksueel contact, enkel gekookt of gestoofd voedsel te eten en flessenwater te drinken in gebieden met slechte hygiëne, en steriele wegwerpnaalden te gebruiken bij druginjectie.
Bronnen:
auteur:
Sara Claessens,
gezondheidsjournalist
