Het autootje van uw kleinzoon kan gevaarlijker zijn dan het verkeer

nieuws Een op de drie 65-plussers valt minstens één keer per jaar. Zo’n valpartij heeft vaak nare gevolgen. Cijfers tonen aan dat een oudere 10 keer meer kans heeft om op de spoedgevallendienst te belanden omwille van een val dan als gevolg van een verkeersongeval. Ook de kans om gehospitaliseerd te worden is dubbel zo groot bij een valpartij.
Het is zelden één enkele factor die de val veroorzaakt; dikwijls spelen meerdere factoren tegelijk een rol. Hoe meer risicofactoren er aanwezig zijn, hoe groter het valrisico. Bent u onlangs gevallen? Heeft u problemen met uw evenwicht, of vaak last van duizeligheid? Dan doet u er goed aan uw huisarts te raadplegen. Heel wat van de risicofactoren voor vallen kunnen immers aangepakt of behandeld worden.

Uw huisarts zal nagaan of u een verhoogde kans loopt om te vallen of opnieuw te vallen. Bij een verhoogd valrisico zal uw huisarts een meer diepgaande evaluatie uitvoeren om u verder te helpen met specifieke valpreventiemaatregelen. Zo nodig verwijst hij u door naar een kinesitherapeut, ergotherapeut of thuisverpleegkundige voor verdere behandeling of opvolging.

Persoonsgebonden risicofactoren
* leeftijd en geslacht;
* verminderde spierkracht;
* problemen met evenwicht of mobiliteit;
* duizeligheid;
* een te lage bloeddruk of een plotse daling van de bloeddruk bij het rechtkomen (ook wel orthostatische hypotensie genoemd). Orthostatische hypotensie kan te wijten zijn aan stoornissen van hart- en bloedvaten, aandoeningen van de hersenen zoals de ziekte van Parkinson of het gebruik van sommige geneesmiddelen. De oorzaak is een kortdurende te lage bloeddruk die ontstaat omdat de bloeddruk zich niet snel genoeg aanpast. Daardoor krijgen de hersenen even wat te weinig zuurstof.
* depressie. Personen met een depressie zijn minder geneigd om adviezen rond valpreventie of een behandeling van het valrisico op te volgen. Ook reageren zij vaak vertraagd. Bovendien kan de behandeling met een geneesmiddel tegen depressie het valrisico verhogen.
* urinaire incontinentie: Wie ’s nachts dikwijls moet opstaan om te plassen of zich moet haasten om tijdig het toilet te bereiken, heeft een hogere kans om te vallen.
* pijn: Wanneer men pijn heeft, gaat bewegen vaak moeilijker en kan men last ondervinden van stijfheid. Pijn kan bovendien leiden tot een verminderde slaap, waardoor men overdag meer vermoeid of suf is en minder aandachtig. Ook daardoor stijgt de kans om te vallen.
* voetproblemen;
* een slecht gezichtsvermogen: Vooral een verminderd dieptezicht en het minder goed waarnemen van contrasten vergroten het risico op vallen. Veel ouderen dragen ook geen aangepaste bril of hebben de glazensterkte in jaren niet meer laten aanpassen.
* ziektes zoals dementie, een hersenbloeding of de ziekte van Parkinson, …

Gedragsfactoren
* minder lichaamsbeweging;
* het foutief gebruik van loophulpmiddelen;
* valangst;
* te veel alcohol of medicatie;
* onveilig gedrag zoals het gebruik van een stoel in plaats van een veilige (trap)ladder om iets uit de kast te halen, onaangepast schoeisel dragen, …

Omgevingsgebonden factoren
* losliggende snoeren of andere draden;
* onvoldoende verlichting;
* losliggend tapijt;
* bladeren of mos op het tuinpad;
* drempels;
* rondslingerende schoenen;
* een overvolle woonkamer;
* een te laag toilet zonder handgrepen aan de muur;