Gerelateerde artikels
Getuigenis over hoogsensitiviteit
mijn-verhaal
Je kan tegenwoordig geen tijdschrift openslaan of boekenwinkel binnengaan zonder om de oren geslagen te worden met artikels en boeken over hoogsensitiviteit. Heel wat van die "literatuur" behandelt hoogsensitiviteit als een aandoening of doet er graag wat zweverig over. Isabelle (45) wilde die misvatting graag rechtzetten en getuigt hoe zij hoogsensitiviteit ervaart, als een karaktertrek en niet meer of minder dan dat.
Lees ook: Hoogsensitiviteit: leven zonder filter
"Ik heb het gevoel dat ik mezelf pas echt heb leren kennen sinds de dag dat ik voor het eerst las over ‘hoogsensitiviteit’ of HSP (Highly Sensitive Persons). Daar werd toen helemaal nog niet zoveel over gesproken en geschreven als nu. Het was eerder toevallig, via een Facebookpost, dat ik met de term in aanraking kwam, maar het voelde als een ware openbaring. Ik kon in één klap heel wat gevoelens en frustraties plaatsen. Er bestond zelfs een term voor wat ik tot dan toe alleen maar kon omschrijven als “een extra zintuig” of “snel overprikkeld”. Niet dat ik zo zot ben van die term. Hij klinkt wat hoogdravend, vind ik, terwijl het gewoon een karaktertrek of een tekende eigenschap is. Een introvert mens is ook niet beter of slechter dan een extravert. De wereld heeft van elk soort mensen haar portie nodig."
Waarom voelde je je beter eens je het kind een naam kon geven?
"Heel veel verandert er niet eens je er een term op kan kleven. Net zoals een diagnose de ziekte niet geneest, zo bleef ik nog steeds met dezelfde gedachten en gevoelens kampen als ervoor. Maar ik kon ze wel beter plaatsen. Ik had een oorzaak gevonden en dat bracht toch een beetje meer rust in mijn hoofd."
Over wat voor gedachten en gevoelens heb je het dan?
"Mensen heel goed kunnen aanvoelen, is iets wat mij typeert. In mijn job heeft me dat vaak geholpen. Ik kan tijdens een presentatie heel gemakkelijk uitmaken wie van de zaal ik op mijn hand heb en wie over de streep getrokken moet worden, zonder dat daar veel woorden aan te pas moeten komen. Ik voel heel snel iemands stemming of gemoed aan. Dat heeft ook zijn nadeel, want ik leef daarom sterk mee met anderen. Dus als iemand verdrietig is, neem ik dat gevoel mee naar huis. Dat is ook de reden waarom ik geen spannende films of series kan kijken. Ik ga daar zo hard in op dat ik de dagen nadien nog stijf sta van de spanning en de emotie.
Nog iets wat mij tekent: ik zie en hoor bijna alles. Ik kan geluiden en beelden niet filteren. Ik neem alles waar wat er 360 graden rondom mij gebeurt. Dat is heel vermoeiend. Elke prikkel komt keihard binnen. Daarom zal je mij ook zelden op een festival of een groot optreden zien. Van zo’n ervaringen word ik enorm moe. Zelfs een feestje in mijn eigen huis vind ik slopend. Als ik een paar uur lang veel mensen rondom me heb, ondertussen moet zorgen dat iedereen tevreden is en zelf ook nog verwacht word vrolijk rond te huppelen, dan vreet dat mijn energie helemaal op. Zo’n avonden eindigen meestal in tranen, nadat de laatste gast de deur achter zich heeft dicht getrokken.
Avondjes uit onder vrienden zinderen trouwens altijd genadeloos na bij mij. Waar andere mensen na zo’n gezellig samenzijn tevreden in bed kruipen, blijf ik de avond overlopen in mijn hoofd: waarom zei die persoon dit en dat, reageerde ik wel gepast op die ene uitspraak, … Alsof ik steeds opnieuw verantwoording moet afleggen aan de criticaster in mezelf."
Lees ook: Hoogsensitiviteit bij kinderen
Je doet HSP vooral vermoeiend klinken.
"Klopt, in mijn geval is het dat ook. Maar eens ik besefte dat al die belevingen met elkaar verbonden zijn en waar ze vandaan komen, kon ik er wel beter mee omgaan. Ik ben langzaamaan bepaalde dingen beginnen veranderen in mijn leven en ik herken de signalen van overprikkeling sneller. Ik heb me neergelegd bij de beperkingen die mijn karakter me oplegt, maar ik geniet ook elke dag van de mogelijkheden die mijn hoogsensitiviteit me biedt. Dat evenwicht vinden, dat is waar het om draait. Maar is dat zo niet met alles in het leven?"
auteur:
Annemie Vandeweerdt,
gezondheidsjournalist
