Langlevendheid is vooral erfelijk in extreem langlevende families

Een lang leven is erfelijk, maar dat geldt vooral voor personen uit families waarvan meerdere leden behoren tot de top tien procent overlevers van hun generatie. In de genen van deze families ligt waarschijnlijk de sleutel tot een lang leven. Dat blijkt uit een Nederlands-Amerikaanse studie in Nature Communications.

De onderzoekers kwamen tot hun conclusies na het bestuderen van de stambomen van 314.819 personen uit 20.360 families, die teruggingen tot geboortejaar 1740. De onderzoeksgegevens kwamen uit twee grote datasets: een uit Utah in de Verenigde Staten en een uit de provincie Zeeland.

Uit de studie blijkt dat langlevendheid erfelijk is als u behoort tot de bovenste tien procent overlevers van uw leeftijdsgroep. Hoe meer langlevende verwanten u hebt, hoe lager de sterftekansen op elk moment in het leven. Bijvoorbeeld: iemand met twee top-overlevende ouders heeft een 31 procent lagere sterftekans dan iemand van dezelfde leeftijd zonder dergelijke ouders. Zelfs als de ouders zelf niet extreem oud zijn geworden, maar ooms en tantes waren top-overlevers, dan zijn de sterftekansen verlaagd. In langlevende families kunnen ouders de genen voor een lang leven dus doorgeven aan hun kinderen, ook al worden ze zelf door externe factoren niet oud.

Verschillende populaties, zelfde patroon 

In Utah en in Zeeland vonden de onderzoekers vergelijkbare resultaten, ondanks de zeer verschillende leefomstandigheden. In Zeeland bleven mensen lang op dezelfde plek wonen, terwijl in Utah veel instroom van migranten plaatsvond. Bovendien was er in de tijd dat de gegevens zijn verzameld in Zeeland gebrek aan schoon drinkwater, terwijl in Utah vers water uit de bergen kwam. Dat ze ondanks deze verschillen tot exact dezelfde conclusies komen wat betreft de overerving van langlevendheid in families, sterkt de onderzoekers in hun idee dat er werkelijk langleven-genen te ontdekken zijn.

De zoektocht naar langleven-genen bij de mens is al lang gaande maar deze blijken veel moeilijker te vinden dan bijvoorbeeld genen voor ziektes. De onderzoekers denken dat ze door dit onderzoek tot een veel strengere keuze van mensen komen bij wie je die genen moet zoeken. In een willekeurige groep van 100-plussers onderzoekt, hoe bijzonder ook, is de kans groot dat veel van hen niet tot een familie behoren waarin langlevendheid erfelijk is. Hun leeftijd is waarschijnlijk een toevalstreffer, het gevolg van een gezonde leefstijl of gunstige omstandigheden, onder andere tijdens de kinderjaren, en dus niet terug te vinden in het DNA. Daarom pleiten ze ervoor om bij onderzoek naar langlevendheid te kiezen voor personen uit families waarin meerdere mensen behoren tot de tien procent top-overlevers van hun geboortecohort.

www.lumc.nl/over-het-lumc/nieuws/2019/Januari/langleven-erfelijk-families/?year=2019&;month=0