Coronadagboek van spoedarts UZ GENT: ‘Er is iets aan het veranderen’

We merken aan de ­telefoonlijn voor huisartsen dat er iets aan het veranderen is’, zegt spoedarts Tania Desmet (33), die voor haar dienst de coronacrisis coördineert. ‘Er is een toename aan patiënten met respiratoire klachten. Er zijn bij heel veel patiënten problemen met de longen of ademhaling. Huisartsen hebben vaker het ­gevoel dat de patiënt niet meer in staat is om thuis te blijven. Vaak klopt dat, merken we na onderzoeken.’

‘De longartsen lijken momenteel nog een stuk ongeruster dan wij’, aldus Desmet. ‘Ze merken dat patiënten echt zieker worden. Ze gaan achteruit en moeten soms van de cohort­afdeling naar intensieve zorgen verhuizen. Anderzijds is er ook puur klinisch ongerustheid. Het nieuwe coronavirus misleidt ons. Mensen die opgenomen worden zien er goed uit, maar als we ze testen, blijken ze soms fors verstoorde bloedwaarden te hebben. Normaal zie je het als iemand een laag zuurstofgehalte in het bloed heeft. Nu is dat vaak niet zo duidelijk.’

Het ziekenhuis ging in een nacht van zeven naar tien bevestigde patiënten op de cohort­afdeling. ‘Dat zijn voorlopig geen astronomische cijfers, maar ook daar: er is iets aan het veranderen.’

Ondertussen wordt er volop ­over nagedacht om elke patiënt die wordt gehospitaliseerd via de spoeddienst te screenen. ‘Zelfs patiënten die geen symptomen vertonen. Vaak zijn ze onverdacht, maar blijken ze ­enkele dagen later alsnog symptomen te ontwikkelen. We willen potentiële broeihaarden in het ziekenhuis zo veel mogelijk inperken.’

Er wordt in het ziekenhuis vaak gepraat over de ethische richtlijnen onder artsen en ­medisch personeel. ‘Dat komt misschien vreemd over, maar eigenlijk doen we dat voortdurend. Alleen biedt deze epidemie de mogelijkheid om die richtlijnen extra in de verf te zetten.’

‘Het gaat niet over de beslissing om 75-jarigen niet meer te helpen, zoals de geruchten over Italië soms de ronde doen. Het gaat nu om vragen als: moeten we bepaalde patiënten nog ­opnemen op intensieve zorgen? Ik denk bijvoorbeeld aan zwaar hulpbehoevende ouderen in een rusthuis. Van sommige mensen weten we dat ze er weinig baat bij hebben opgenomen te worden. Dit ethisch vraagstuk is voorlopig niet anders dan in tijden zonder corona. Een ­patiënt die geen baat heeft bij een ziekenhuisopname zou nooit mogen worden gehospitaliseerd. Het is natuurlijk wel zo, dat in het geval van beddenschaarste, dit ethische vraagstuk alleen maar belangrijker wordt.’

‘Niemand maakt die beslissing ook alleen’, benadrukt ­Desmet. ‘In elke casus zijn er bepaalde zaken onduidelijk, en wordt er overleg gepleegd. Ook tussen ons en de huisartsen.’

De dag wordt in het UZ afgesloten met een lichtpuntje. ‘Een arts in opleiding is ten huwelijk gevraagd. Liefde in tijden van corona. Ze waren van plan om op restaurant te gaan en een hotel te boeken. Dat is helaas niet mogelijk, maar het vraagt wel om bloemen.’