Gerelateerde artikels
Golfelleboog: pijn aan binnenkant elleboog door overbelasting
In dit artikel
Golfelleboog: pijn aan binnenkant elleboog door overbelasting
dossier
Een golfelleboog, ook wel golferselleboog genoemd, is een overbelastingsletsel dat zich manifesteert aan de binnenkant van de elleboog, de mediale zijde. Het wordt veroorzaakt door repetitieve bewegingen en overbelasting van de pezen die de spieren in de onderarm met de elleboog verbinden. Hoewel de aandoening vaak in verband wordt gebracht met golfspelers, kan ze ook voorkomen bij mensen die handelingen uitvoeren waarbij de onderarm herhaaldelijk intensief wordt belast, zoals bij tennissen, verven, typen of gewichtheffen.
Lees ook: Tenniselleboog: 'Behandeling eerste symptomen kan chronische ontsteking voorkomen'
Oorzaken golfelleboog
Net als de beter bekende tenniselleboog is een golfelleboog een overbelastingsletsel door herhaaldelijk dezelfde buig- en draaibewegingen uit te voeren. Deze herhaalde bewegingen veroorzaken kleine scheurtjes in de pees, die vervolgens ontsteken. Langdurige overbelasting zonder voldoende rust kan deze ontsteking verergeren.
Lees ook: Rekoefeningen: Waarom dagelijks stretchen goed voor je is
Symptomen golfelleboog
De symptomen van een golfelleboog omvatten:
- Pijn aan de binnenkant van de elleboog, vaak uitstralend naar de onderarm.
- Stijfheid in de elleboog, vooral 's ochtends of na rust.
- Zwakte in de pols en hand, wat dagelijkse activiteiten zoals het vasthouden van voorwerpen moeilijker maakt.
Lees ook: Chronische peesontsteking door overbelasting: “tendinopathie”
Behandeling beginnende golfelleboog
- Geef de arm rust: zo krijgt het lichaam de kans om de pees te herstellen door extra bloedtoevoer.
- Evalueer de bewegingen die je frequent maakt met de arm: is er een mogelijkheid om iets aan te passen waardoor de pees minder onder stress komt te staan? Dit kan heel breed zijn en vergt soms wat uitproberen.
- Stretch de spier: door de spier langer te maken, trekt deze minder hard op de pees die aan het bot vastzit en krijgt het lichaam meer de kans om de pees te herstellen.
- Ijs of warmte kunnen de pijn verlichten, maar zullen het herstelproces niet bevorderen of tegenwerken. Ijs is wel nuttig na een zware inspanning om zo het ontstekingsproces te beperken.
- Draag een tennisbandje of brace: dit zorgt voor minder trekkracht op de peesaanhechting door extra druk te zetten op de spier net voor de pees. Zorg wel dat je het correct draagt, anders heeft het uiteraard geen nut.
- Pijnstillers hebben geen effect op het herstelproces, maar gaan enkel de pijn verminderen. Het is dus niet slim om deze in te nemen om toch te kunnen doorwerken, zo maak je de blessure alleen maar erger zonder dat je het voelt. Ontstekingsremmers zijn nuttig bij een plotse overbelasting na een zware inspanning, vergelijkbaar met het leggen van ijs. Ze zijn echter niet nuttig om op langere termijn te nemen.
Behandeling chronische golfelleboog
Een chronische blessure zal zelden vanzelf genezen. Er zullen periodes zijn waar de pijn minder is, maar na wat zwaardere belasting zal de pijn meestal snel terug erg storend worden.
- Kinesitherapie is nuttig om de spier manueel te behandelen. Hierdoor zal de verkramping verminderen, waardoor ook de trekkracht op de aanhechting vermindert. Dit is hetzelfde principe als stretching. Daarnaast kan de kinesitherapeut ook bepaalde oefeningen aanleren die je thuis kan doen om de pees sterker te maken en de doorbloeding te verbeteren, waardoor het peesweefsel kan herstellen (excentrische peestraining).
- Cortisone inspuiten, is nuttig wanneer de pijn heel hevig is door een acute ontsteking bovenop het chronische probleem. Cortisone is een heel krachtige ontstekingsremmer waardoor de pijn snel mindert en de ontsteking verdwijnt. De cortisone doet echter niets aan het chronische peesprobleem. Een cortisone-inspuiting mag maximaal 3 keer, aangezien het bij frequenter toedienen de pees nog verder kan verzwakken, wat het probleem erger maakt op lange termijn.
- Vroeger werd geregeld een gips aangelegd om de arm te laten rusten. Tegenwoordig wordt dat nog heel zelden gedaan, omdat dit de spieren rondom de elleboog verzwakt en deze nadien extra getraind moeten worden met kinesitherapie. Bovendien doet het niets aan het herstelproces zelf, waardoor de klachten enkele weken na het uitdoen van de gips opnieuw opkomen.
- Dry needling is een populaire behandelmethode voor een golfelleboog. Deze techniek richt zich op het losmaken van zogeheten "triggerpoints" of spierknopen in de onderarmspieren, die vaak bijdragen aan de pijn en stijfheid die bij een golfelleboog voorkomen. Bij dry needling worden dunne naalden in de aangedane spieren geplaatst om een snelle en langdurige ontspanning van de spieren te bewerkstelligen. Dit stimuleert de doorbloeding en helpt om spierknopen te verwijderen, waardoor de klachten verminderen.
- De laatste jaren is de standaardbehandeling voor een chronische golfelleboog, net zoals bij een tenniselleboog, echogeleide shockwave therapie (ESWT) in combinatie met de excentrische peestraining (zoals aangeleerd bij de kinesitherapeut). Met ESWT wordt het peesweefsel geprikkeld met hoogenergetische geluidsgolven om zo de doorbloeding (die er van nature dus maar heel beperkt is in een pees) te verbeteren en het herstelproces van het lichaam op gang te brengen. Het is heel belangrijk dat de juiste soort geluidsgolven gebruikt wordt en dat de te behandelen plaats door een arts bepaald wordt met echografie.
- Indien alle bovenstaande behandelingen onvoldoende effect hebben, wordt soms overgegaan tot een operatie.
Lees ook: Padelblessures: welke zijn er en hoe voorkom je ze?
Preventie: golfelleboog voorkomen
Preventie van een golfelleboog kan worden bereikt door het uitvoeren van een goede warming-up, het versterken van de onderarmspieren en het aanpassen van de bewegingstechniek om overbelasting te vermijden.
Bronnen:
https://www.uzgent.be
https://assets.uzleuven.be
https://www.sportrevalidatie-hilversum.nl
auteur:
Sofie Van Rossom,
gezondheidsjournalist
