Omgaan met een depressie: wat kan je doen als partner?

Als partner of familie van iemand met een depressie heb je vaak ook behoefte aan steun. Leven met iemand die een depressie heeft is kan heel moeilijk zijn en geeft vaak een psychische belasting. Vaak komen daar ook praktische taken bij die overgenomen moeten worden van de persoon met een depressie.

Vanuit de professionele zorg is het niet vanzelfsprekend dat er steun is voor de familie en partners. Sommige zorgverleners bieden ook aan de familie en partner van iemand met een depressie ondersteuning, maar dat is niet altijd gebruikelijk. 

Tijdens lotgenotencontact komen mensen die zich in dezelfde situatie bevinden samen. Er is ook lotgenotencontact voor familie en partners van mensen met een depressie.

Lotgenotencontact kan emotionele ondersteuning bieden aan familieleden en partners en kan daarbij ook informatief zijn. Het kan fijn zijn om lotgenoten te ontmoeten en je ervaringen met hen te delen. Je kunt advies en tips uitwisselen en elkaar ondersteunen.

Vaak staan mensen met een depressie er positief tegenover als hun partner of familielid naar dit soort bijeenkomsten gaat. Informatie over lotgenotencontact kun je krijgen via Similes.

Steun uit de omgeving, van sommige vrienden en familie kan tegenvallen. Niet iedereen zal begrijpen hoe het is om om te gaan met een naaste met een depressie. Sommigen zullen de ernst ontkennen of maken opmerkingen waaruit blijkt dat ze het niet begrijpen. Als de depressie langer duurt dan een paar weken kan de persoon in kwestie te horen krijgen dat je er maar eens over op moet houden. 

Ook werkgevers kunnen op deze manier reageren. Laat jullie daardoor niet uit het veld slaan. Alleen jullie weten hoe het echt zit.

Veel ouders proberen de kinderen – zeker als ze klein zijn – erbuiten te houden. Dat lukt niet altijd en sommige kinderen willen dat ook niet. Het is belangrijk dat ouders alert zijn op gevolgen voor hun kinderen en hun kinderen zo nodig ondersteunen. Kinderen zien en merken meer dan je als ouder denkt. Ontkenning en verbloeming (dit is niet hetzelfde als de kinderen er zoveel mogelijk buiten houden) kan leiden tot meer afstand en vervreemding. Eerlijkheid is belangrijk en maakt het op het moment zelf – en achteraf – makkelijker te accepteren.

Het is belangrijk kinderen de ruimte te geven in de mate waarin ze geïnformeerd en betrokken willen zijn. Het is verstandig om daarbij niet uitgebreid achterliggende problemen met de kinderen te bespreken. Voorkomen moet worden dat het kind zich verantwoordelijk gaat voelen voor de ouderlijke problemen en zichzelf een verzorgende rol oplegt.