dossier
We leven in een drukke, prestatiegerichte maatschappij. Ook kinderen en jongeren ervaren dit. Druk om goede cijfers te halen, zinvolle hobby’s te hebben en enkel leuke ervaringen te delen op sociale media.
Van kinderen wordt gezegd dat ze erg veerkrachtig zijn: bij negatieve ervaringen of tegenslagen veren ze vaak sneller terug dan volwassenen. Toch is die veerkracht verschillend van kind tot kind. Zeker als er op veel domeinen tegelijkertijd dingen veranderen, kan een kind een steuntje in de rug best gebruiken. Als ouder kan je je kind helpen om zijn veerkracht te trainen.
Door regelmatig tijd te maken voor elkaar, leer je je kind echt goed kennen. Hoe voelt je kind zich, lacht het veel, vertelt het rechtuit over school, vrienden en hobby’s? Of trekt je kind zich op bepaalde momenten vaker terug? Is het prikkelbaar of onzeker? Goed naar je kind kijken en luisteren helpt om alert te zijn voor moeilijkere periodes.
Je kind onvoorwaardelijk graag zien is het mooiste wat je kan doen als ouder. Met zijn eigen talenten en kwaliteiten, naast minder leuke karaktertrekken. Geef je kind de kans om fouten te maken en daaruit te leren. Wees ook mild voor jezelf: erg perfectionistische ouders geven het signaal aan hun kinderen dat je nooit mag falen.
Door nieuwe ervaringen en indrukken op te doen, ontdekt je kind nieuwe horizonten en krijgt het meer zelfvertrouwen om onbekende zaken aan te pakken. Het hoeven geen grootse dingen te zijn: een maaltijd bereiden, een sjaal breien of een vogelhuisje timmeren kunnen heuse succesmomenten zijn.
Leg de lat niet te hoog. Kinderen hebben net als volwassenen tijd nodig om tot rust te komen, wat rond te lummelen en te dagdromen. Een hobby hebben is fijn en verrijkend, een te drukke planning kan onrust en stress veroorzaken.
Laat je kind merken dat het zijn verhaal bij je kwijt kan. Ook als je niet onmiddellijk een antwoord of advies klaar hebt, vermijd je beter oneliners als ‘het komt allemaal wel goed’ of ‘zo erg is het niet’. Je mag best toegeven dat je het als volwassene zelf niet zo goed weet.
Soms is een gesprek met iemand anders dan de ouder(s) makkelijker. Aanvaard dat je kind zijn hart uitstort bij een familielid, leerkracht of vriend en ga niet vissen wat er gezegd is.
Een assertieve houding van jongs af aan helpt om ‘nee’ te zeggen tegen wat je niet leuk vindt en om te werken aan een positief zelfbeeld. Geef je kind de kans om thuis te oefenen om een eigen mening te vormen. Geef je kind inspraak in de regels en afspraken die thuis gelden, of bij belangrijke beslissingen die genomen moeten worden.
Veerkracht kan je trainen, net als een spier. Als ouder kan je je kind op verschillende manieren helpen. Je kan samen op zoek gaan naar een omschrijving van de gemoedstoestand van je kind als het met stress geconfronteerd wordt. Probeer zo concreet mogelijk te blijven. Voelt het als een borrelen in de buik? Als een vulkaanuitbarsting die eruit wil? Als beestjes in je hoofd? Een dagboek kan helpen om te ontdekken wanneer negatieve gevoelens de kop opsteken. Bijvoorbeeld als je kind elke zondagavond kriebels in de buik voelt en slecht kan inslapen, heeft het misschien iets te maken met de schoolstart op maandag. Ook samen de stappen overlopen om een probleem of vervelende situatie aan te pakken, kan rust brengen. Wat is het probleem? Op welke manieren kan je er iets aan doen? Eens een alternatief gekozen, kan je kind zelf (eventueel samen met iemand anders) kijken of het nu beter loopt en hoe het zelf een rol gespeeld heeft in de oplossing. Op www.noknok.be vind je nog een heel pak andere oefeningen voor je kind.
 |
 |
