Over rouwverwerking: Verdriet en rouw

boeken-interviews Mannen rouwen anders dan vrouwen, ze geven vaak minder snel uiting aan hun verdriet. Het is een cliché dat in de praktijk wel overeind lijkt te blijven. Toch zijn het net twee mannen die hun verdriet om de dood van een geliefde vorig jaar in boekvorm zetten.

Verdriet om de dood van een kind

John Fosté verliest zijn negenjarig zoontje bij een waterski-ongeval. Gebroken door deze gebeurtenis tracht hij na een tijd een antwoord te vinden op de vraag: waarom? Hij zet zijn gedachten neer in ‘Verdriet om de dood van een kind’, een boek dat een zoektocht wordt naar zin en onzin van leven en dood. Fosté is intensief verschillende religies, oude culturen, bijna-dood ervaringen, wetenschappelijke opvattingen… gaan bestuderen om een betekenis te kunnen geven aan de dood van zijn zoon. Hij voert de lezer mee langsheen deze ontdekkingsreis en wil hem zo een hand reiken of houvast bieden tijdens een mogelijk verwerkingsproces. Het hielp Fosté in elk geval om de dood van zijn zoontje iets beter leren te aanvaarden. ‘Mannen willen rouwen aangaan met dezelfde energie waarmee zij andere problemen te lijf gaan’, zei een rouwconsulente onlangs op een congres, ‘ze rouwen eerder in verbinding met een activiteit.’ Voor dit boek schuilt daar zonder twijfel een grond van waarheid in. Een kind verliezen is waarschijnlijk de meest verpletterende gebeurtenis die een mens kan overkomen. Sommige vrouwen (en mannen) die dit meemaken, zullen misschien niet echt nood hebben aan dit boek. Omdat voor hen het aanvaardingsproces zonder meer al een voldoende opdracht is. Hopelijk vinden anderen er wel een vorm van troost in.

Om jou mijn lief, om jou

Paul Sloots verliest zijn vrouw Agnes na een korte ziekte. Hij blijft verweesd achter met zijn eindeloos verdriet. In zijn boek ‘Om jou mijn lief, om jou’ beschrijft hij op een openhartige manier dag na dag zijn rouwproces. Prima initiatief is daarbij dat na de dood van Agnes een stichting naar haar naam werd op opgericht die het werken met moeilijk opvoedbare kinderen ondersteunt, een verlengstuk van haar eigen professionele activiteiten.
Blijkbaar is er nood aan dit soort getuigenissen over rouwverwerking. Toch zoeken we hier, met alle respect voor het verdriet, een beetje vertwijfeld naar de meerwaarde van het boek. ‘Het is geen leerboek’, staat er in de inleiding, ‘lees het en laat dat wat het met u doet, er zijn.’ Wij laten ons dan liever overrompelen door de getuigenissen van schrijvers als Hemmerechts en breken graag nog eens een lans voor I.M. van Connie Palmen, uitgegeven bij Prometeus.

- John Fosté, Verdriet om de dood van een kind, Lannoo 2001, ISBN 90 209 4598
- Paul Sloots, Om jou mijn lief, om jou, Lannoo 2001, ISBN 90 209 4547

Laatst bijgewerkt: februari 2016

Delen Whatsapp Tweet Mail