Profvoetballers sterven iets vaker aan dementie

Bij profvoetballers is een neurodegeneratieve ziekte iets vaker de doodsoorzaak dan bij de algemene bevolking. Ex-voetballers zouden drie keer meer risico lopen om dementie te ontwikkelen. Kopballen zouden hun kans om te overlijden door hersen- of zenuwbeschadiging verhogen. Ze sterven daarentegen minder vaak aan een hartziekte of longkanker. Dit blijkt uit Schots onderzoek in The New England Journal of Medicine. 

De studie vergeleek de geregistreerde doodsoorzaken van 7676 voormalig profvoetballers met 23.028 mannen uit de algemene bevolking. Het ging om mensen die voor 1977 waren geboren en zewerden vanaf hun 40ste levensjaar tot overlijden of einde van de studie opgevolgd. 

Tijdens de studie (mediaan 18 jaar) overleden relatief minder profvoetballers dan anderen. De gemiddelde leeftijd bij overlijden was respectievelijk 68 en 65 jaar. Bij de deelnemers boven de 70 was de mortaliteit (tijdens follow-up) onder profvoetballers echter hoger. Zoals gezegd liepen de profspelers minder kans op overlijden door longkanker of coronairlijden, maar wel door neurodegeneratieve ziekte. Dit was de primaire doodsoorzaak bij 1,7 procent van de voetballers, tegenover 0,5 van de anderen. Vooral de ziekte van Alzheimer was vaker de doodsoorzaak. Uit een extra analyse bleken de voetballers ook vaker dementiegerelateerde medicijnen te hebben gebruikt bij leven.

In een begeleidend commentaar wordt erop gewezen dat dit aansluit bij ander onderzoek bij American football-spelers. Bij beide sporten is sprake van herhaalde hoofdbotsingen. Een gemiddelde speler kopt de bal tijdens een wedstrijd zes tot twaalf keer. Hij vindt dat er geen reden is voor paniek bij (amateur)voetballers. De sport heeft immers ook veel gezondheidsvoordelen, wat ook blijkt uit het feit dat de profvoetballers minder kans hebben op overlijden door longkanker of een hartaanval. 

Met het onderzoek is evenwel niet vast te stellen dat het (koppen tijdens het) voetballen de oorzaak is van de dementie. Opmerkelijk was bijvoorbeeld dat er geen verschil was tussen keepers – die doorgaans weinig ballen koppen – en veldspelers. Ook werden de ex-voetballers gemiddeld ouder dan de niet-voetballers, wat een andere verklaring kan zijn voor het vaker voorkomen van dementie.