Verslaving: mijn passie!

Toen ik een jaar of twaalf was, wou ik astronaut worden. Nieuwe werelden ontdekken en dan daarover vertellen. Die nieuwsgierigheid heeft ertoe geleid dat ik op een bepaald moment in mijn leven ook ben gaan experimenteren met drugs... en meditatie. Vandaag, 40 jaar later, leer ik mensen omgaan met stress in bedrijven via mindfulness, geef ik drugpreventiesessies in scholen en coach ik mensen met een alcohol- of drugprobleem. Tien jaar geleden schreef ik een boek over mijn ervaringen met drugs. “Een ongewoon gesprek met sla. Memoires van een reiziger in drugsland.” En ook het boek “Mindful stoppen met roken. En er nog van genieten ook.” Je vindt deze boeken in de bib of je kan ze gratis downloaden van mijn sites (zie onderaan dit artikel). Hieronder kan je het verhaal lezen over hoe ik in contact kwam met drugs, waarom ik gebruikte, waarom ik ermee stopte en hoe ik uiteindelijk van mijn “hobby” mijn beroep heb gemaakt.

Als kind had ik een gelukkige jeugd. Ik studeerde hard en was een (relatief) brave puber. Buiten af en toe wat pintjes drinken met vrienden in het weekend, hield ik het rustig. Toen ik in Antwerpen verder ging studeren, begon ik meer te drinken. Ik ging veel uit, maar slaagde er wel in om regelmatig te studeren. Tijdens een vakantie ben ik op een bepaald moment beginnen roken. Na een paar maand vond ik het moeilijk om niet te roken wanneer ik alcohol dronk. Gelukkig dronk ik niet elke dag alcohol en had dus niet elke dag de behoefte om te roken. Stoppen met roken bleek achteraf toch heel wat moeilijker dan gedacht. 

In die periode kwam ik ook voor het eerst in contact met cannabis. Op een feestje bij een vriendin thuis. Een heerlijk gevoel vond ik dat. Relaxed, zonder zorgen en vrij van alles. Ik was wel meteen zo stoned dat ik niet meer met de auto kon rijden. Gelukkig was ik ook zo verstandig om daar te blijven slapen…

Na mijn studies in Antwerpen, ging ik verder studeren in Gent. Ik kwam in contact met nieuwe vrienden en toen ging er ook een nieuwe wereld voor mij open. Via een vriend die in een bar werkte, kwam ik zowat elke maand in contact met nieuwe drugs: cannabis, XTC, speed, paddo’s, cocaïne… De meest drugs probeerde ik slechts een paar keer. De ene keer was het gevoel fantastisch, de andere keer mochten ze me horizontaal afvoeren. Ik moet toegeven dat ik in die tijd behoorlijk naïef was en ook wel wat risico’s genomen heb. Ik had er immers geen idee van welke chemische stoffen er in die pilletjes en poedertjes zaten. 

Wat heeft er nu voor gezorgd dat ik nooit zwaar verslaafd ben geraakt? Wel, om dit te begrijpen, is het belangrijk om te beseffen dat verslaving meestal een oppervlakkig probleem is. In het merendeel van de gevallen zit er een ander probleem onder. Het gaat immers niet alleen over het Middel (wat je gebruikt en hoeveel), maar ook over de Mens (hoe oud je bent, waarom je gebruikt) en het Milieu (waar, wanneer en met wie je gebruikt).

Bij mij is het bij chemische drugs (XTC, speed, cocaïne…) altijd bij experimenteren gebleven. Ik heb alcohol en andere drugs ook nooit gebruikt wanneer ik mij niet goed voelde. Je raakt immers sneller verslaafd aan drugs wanneer je ze gebruikt om weg te lopen van jezelf. Weg van die negatieve gedachten (“ik kan het niet”, “ik ben een loser”, “ik deug niet”, “ik mag geen fouten maken”…) of weg van die vervelende gevoelens die daarmee samen hangen (onzekerheid, frustratie, boosheid, schuld, verdriet…). Alcohol en andere drugs helpen je om je op korte termijn even wat beter te voelen. Eigenlijk ben je dan gewoon aan het vluchten voor wat er werkelijk is. Aangezien je je problemen daardoor niet écht aanpakt, worden die alleen maar groter en voel je nog meer de behoefte om te gaan gebruiken.

Ook de omgeving waarbinnen je gebruikt speelt een belangrijke rol. Zelf gebruikte ik bijna altijd samen met vrienden in een context van plezier maken. Maar wanneer het feest voorbij was, dan focuste ik mij weer op mijn studies. Ik denk dat mijn enorme drang naar vrijheid ervoor gezorgd heeft dat ik op tijd wist te stoppen. Toen ik op een bepaald moment besefte dat ik verslaafd was aan sigaretten, haatte ik mezelf. Juist om die reden ben ik gestopt. Niet dat dat zo gemakkelijk was, want het heeft nog zeker twee jaar geduurd eer ik er helemaal vanaf was.

Niet alleen met sigaretten had ik het moeilijk. Ook met cocaïne. Hoewel ik slechts een 10-tal keer cocaïne heb gebruikt in mijn leven, merkte ik al snel dat ik deze drug zo fantastisch vond, dat ik er niet kon afblijven. Juist daarom heb ik er bewust voor gekozen om niet meer naar die feestjes te gaan waar ik wist dat er coke zou zijn. Ook heb ik aan mijn vrienden gevraagd om dit niet meer aan mij te vragen. Hoe leuker je een drug vindt, hoe verslavender het effect!

Ik ben mijn carrière begonnen in de reclame- en mediawereld. In die tijd was dat een flitsende wereld met veel feestjes, hier en daar wat druggebruik om het nog leuker te maken, veel geld, chique wagens, grote ego’s… Na een paar jaar kreeg ik het moeilijk met de oppervlakkigheid en de zinloosheid van dit alles en besloot een sabbatical te nemen. Een jaar op wereldreis op zoek naar mezelf en de zin van het leven. Zo kwam ik op een bepaald moment toevallig terecht in een afkickcentrum voor drugsverslaafden in Peru waar er gewerkt wordt met medicinale planten uit de jungle. Niet dat ik vond dat ik dringend moest gaan afkicken, maar ik was wel heel benieuwd om te leren hoe ze daar, met de hulp van traditionele genezers (sjamanen) en bewustzijnsveranderende planten mensen helpen afkicken van alcohol, cocaïne, cannabis… De deelname aan deze ceremonies heeft mijn leven ingrijpend veranderd. Het voelde echt aan alsof mijn leven opnieuw begon. Ook mijn kijk op drugs is hierdoor grondig veranderd. Al deze ervaringen heb ik in detail beschreven in mijn boek “Een ongewoon gesprek met sla”.

Terug in België ben ik in de social profit sector gaan werken. Toen ik een paar jaar later met een aantal problemen op het werk geconfronteerd werd, ben ik teruggekeerd naar Peru. Tijdens een “vision quest” kreeg ik het idee om iets te gaan doen met jongeren en drugs. Met mijn achtergrond als leraar en marketeer had ik voor een carrière als drugsdealer kunnen gaan, maar dat zou natuurlijk wel zéér onethisch en korte termijn geweest zijn! ?? Ik besloot wijselijk om mij op drugpreventie toe te leggen en richtte Drugstories op. Een organisatie die ondertussen al meer dan 100.000 leerlingen, leerkrachten en ouders bereikt heeft. 

Een 10-tal jaar geleden richtte ik, samen met een paar collega’s, een trainingsbureau op dat mensen leert omgaan met stress via Mindfulness. Dit is een wetenschappelijk onderbouwde aandachtstraining die o.a. ook gebruik maakt van meditatieoefeningen. Wanneer mensen mij vragen wat meditatie mij persoonlijk heeft opgeleverd in mijn leven, dan is het antwoord: VRIJHEID! Door je meer bewust te worden van wat je hier en nu denkt en voelt, ga je minder op automatische piloot leven en krijg je meer vrijheid om bewust te kiezen wat je wel of niet wil zeggen of doen. Ook in moeilijke situaties.

Een paar jaar geleden leerde ik ACT (Acceptance and Commitment Therapy) kennen. Dit is een moderne vorm van gedragstherapie die mensen leert om niet langer te vluchten voor moeilijke gevoelens of gedachten, maar hen vaardigheden aanleert om die gevoelens te aanvaarden en afstand te nemen van storende gedachten. Op die manier creëer je opnieuw de vrijheid om keuzes te maken die in overeenstemming zijn met wat je écht belangrijk vindt in je leven. Het grote voordeel is dat je op die manier niet hoeft te vechten tegen je verslaving. Je leert opnieuw kiezen om al dan niet te gebruiken. 

De laatste jaren volgde ik verschillende therapie- en coaching opleidingen. Nu coach ik mensen met alcohol- en drugproblemen, zowel in bedrijven als privé. Op die manier maakte ik dus van mijn hobby mijn beroep en werd verslaving mijn “passie”.

Meer info op www.alcoholendrugscoach.be (hulpverlening), www.drugstories.be (preventie) en www.aora.be (mindfulness).