- dossierBigorexia: wanneer sporten ongezond wordt
- dossierVerrassend: de impact van wandelen in de buitenlucht op onze hersenen
- nieuwsWintertijd: hoe beperk je de gevolgen van de uurverandering?
- dossierVerslaafd aan neusspray: symptomen en hoe afbouwen?
- dossierIs lachgas gevaarlijk voor de gezondheid?
Voedselverslaving bestaat niet
nieuws
In tegenstelling tot wat veel mensen denken en wat ook veel pseudo-wetenschappelijke voedingsgoeroes beweren, kunt u niet verslaafd worden aan suiker, chocolade, vet of andere voedingsmiddelen. Dat blijkt uit het recente NeuroFAST onderzoek gefinancierd door de Europese Unie. Het onderzoek verscheen in het wetenschappelijke tijdschrift Neuroscience & Biobehavioral Reviews.
De onderzoekers analyseerden de wetenschappelijke studies rond eetverslaving. Ze besluiten dat men wel een eetgedrag kan ontwikkelen dat alle kenmerken van een verslaving vertoont. Ze noemen het dan ook een 'eetverslaving', een vorm van 'non substance use disorder' (een niet-product gebonden verslavingsgedrag), vergelijkbaar met bijvoorbeeld een gokverslaving. Maar het gaat niet om een verslaving aan een specifiek extern product ('substance use disorder'), zoals bijvoorbeeld bij tabak of drugs het geval is.
Een typisch verschijnsel bij verslaving zijn veranderingen in de hersenen waarbij het beloningssysteem geprikkeld wordt en bepaalde chemische stoffen (zoals de neurotransmitter dopamine) vrijkomen. Dit kan gebeuren onder invloed van externe stoffen (zoals tabak, drugs, alcohol...), maar ook bij bepaalde gedragingen zoals seks, gokken of... eten. Normaal staat er een soort rem op dat beloningssysteem, maar bij mensen die vatbaar zijn voor verslaving functioneert die controle minder goed.
Alhoewel bepaalde voedingsbestanddelen zoals suiker en vet zeker en vast als aangenaam worden ervaren en het beloningssysteem kunnen prikkelen, zijn er volgens de onderzoekers geen bewijzen om deze producten op zich als 'verslavend' te bestempelen. De neiging tot overeten heeft niet zozeer met het type voedsel te maken, maar wel met gedrag. Als er al sprake is van een verslaving, dan gaat het om een gedragsverslaving. Een eventuele behandeling moet zich dan ook vooral op dat gedrag richten, en niet zozeer op die specifieke producten.