Helpt groene thee het risico op kanker verlagen?

De werking van groene thee wordt toegeschreven aan de antioxidanten, genaamd catechines. Je kan die ook als supplement vinden. Groene thee bladeren bevatten zogenaamde polyfenolen. In verband met kanker zou het polyfenool ‘epigallocatechine-3-galaat’ (afk. EGCG) een interessante rol spelen. Bij een aantal studies leek deze stof het ontstaan van tumorcellen in meerdere organen te remmen o.a. in de slokdarm, longen, maag, borst en eierstokken.

Het gaat echter om onderzoek op cellen. De resultaten kunnen niet zomaar vertaald worden naar de mens, omdat stoffen in het menselijk lichaam zich anders gedragen en de reacties anders kunnen zijn. Ook uit het rapport van het Wereld Kanker Onderzoek Fonds uit 2018 blijkt dat er onvoldoende bewijs is dat groene thee helpt het risico op kanker te verlagen. 

Daarentegen werd geen noemenswaardig effect gevonden op het risico op kanker van lever, dikkedarm, pancreas, urinewegen, prostaat, lymfoom, glioom en op leukemie. De thee zou wel het voortschrijden van chronische lymfatische leukemie, borst- en huidkanker in beperkte mate kunnen vertragen. Groene thee zou daarnaast diarree en braken veroorzaakt door radiotherapie ter hoogte van de buikholte of het bekken kunnen voorkomen of verminderen. 

Drie à negen koppen of 250 mg catechines per dag is oké voor volwassenen. Bij zwangerschap, borstvoeding en hartproblemen wordt een maximum van 2 koppen per dag aangeraden. Groene thee kan de absorptie van ijzer en andere vitamines en mineralen verlagen. Wie veel groene thee drinkt, laat daarom best geregeld haar/zijn (ijzer)status controleren door middel van een bloedafname.

Omwille van de antioxidatieve werking zou groene thee het effect van behandelingen met een oxiderende werking kunnen verminderen: radiotherapie (van hoeveelheden hoger dan 450 mg/d in supplementvorm), cyclofosfamiden, dacarbazine, platinumanalogen, anthracyclines en antitumorale antibiotica bleomycine en mitomycine.

Groene thee zou ook de toxiciteit van volgende kankerbehandelingen verhogen: dacarbazine, campthotecines, cyclofosfamide, EGFR-inhibitoren, taxanen, vincalcaloïden en epipodophyllotoxines. 

Uit onderzoek is gebleken dat componenten van groene thee in combinatie met targeted therapy (moleculair doelgerichte chemotherapie) die de stof bortezomib bevat, de werkzaamheid van de behandeling mogelijk kunnen verminderden. Deze behandeling staat ook wel bekend onder de naam ‘Velcade’ en wordt o.a. gebruikt bij het multipel myeloom. 

Groene thee bladeren zijn afkomstig van dezelfde plant als de zwarte thee bladeren. De groene thee bladeren worden alleen licht gestoomd voor ze klaar zijn voor gebruik. Hierdoor behouden ze hun groene kleur en milde smaak. De zwarte thee bladeren worden geoxideerd en soms ook gerookt, hierdoor krijgen ze de zwarte kleur en sterkere smaak. Het oxideren gebeurt door de bladeren te kneuzen, ze worden hierdoor blootgesteld aan zuurstof. 

Veel mensen geloven ten onrechte dat groene thee gezonder is dan zwarte thee. Groene thee zou namelijk meer antioxidanten bevatten. Dat zijn stoffen die de schadelijke invloed van zuurstof en vrije radicalen in het lichaam kunnen afremmen. Vrije radicalen spelen een rol in het ontstaan van kanker, hart- en vaatziekten en verouderingsverschijnselen. Zwarte thee bevat echter net zoveel antioxidanten als de groene variant, alleen de samenstelling verschilt. Groene thee bevat wel wat minder theïne (een vorm van cafeïne) dan zwarte thee, maar ook van zwarte thee krijg je niet snel te veel binnen.