Waarom wenen vrouwen meer dan mannen?

nieuws Vrouwen huilen gemiddeld twee tot vier keer per maand (of 30 tot 64 keren per jaar), mannen eens in de twee maanden (of 6 tot 17 keer per jaar). Vrouwen huilen ook langer dan mannen: een vrouwelijke huilbui duurt gemiddeld zes minuten, die van een man gemiddeld twee à drie minuten. Dat blijkt althans uit onderzoek van de Nederlandse klinisch psycholoog Ad Vingerhoets van de Universiteit Tilburg.

De cijfers zijn wel gebaseerd op wat de mannen en vrouwen zelf verklaren, er kan dus enige over- of onderrapportering meespelen.
De voornaamste redenen waarom volwassenen wenen hebben te maken met verlies (dood, het einde van een relatie, heimwee...) en machteloosheid, maar ook met gelukservaringen en ontroering. Vrouwen huilen meer uit machteloosheid, mannen huilen meer als ze ontroerd zijn of zich gelukkig voelen.

Waarom vrouwen meer huilen dan mannen
Dat heeft volgens Vingerhoets met meerdere factoren te maken.

Hormonale verschillen
Het mannelijke testosteron verhoogt mogelijk onze huildrempel, terwijl het vrouwelijke hormoon prolactine de huildrempel mogelijk verlaagt en vrouwen ook emotioneel kwetsbaarder maakt.
Een aanwijzing daarvoor is het fenomeen van de 'kraamtranen' waarvan meer dan de helft van de vrouwen in de eerste dagen na de bevalling last hebben. Voor de puberteit, als de prolactine-gehaltes bij jongens en meisjes gelijk zijn, is er vrijwel geen verschil in het huilgedrag.
Een andere aanwijzing is dat mannen met prostaatkanker die behandeld worden met geneesmiddelen die hun testosteron verlagen, gemakkelijker huilen.

Verschillen in traanklieren
Misschien spelen er ook verschillen in de lengte van de traanklieren mee. De traanklieren van mannen zijn langer dan die van vrouwen, waardoor de tranen bij vrouwen misschien sneller opwellen en ze ze minder goed kunnen controleren.

Sociaal-culturele verschillen
• Vrouwen worden meer en op een andere manier dan mannen blootgesteld aan emotionele situaties. Vrouwen hebben doorgaans een groter empatisch vermogen, ze zijn meer belast met zorgtaken waardoor ze meer in contact komen met emotionele situaties, ze hechten meer belang aan sociale relaties, ze kijken misschien meer naar sentimentele filmpjes... Bovendien reageren ze in mentaal of fysiek agressieve situaties of bij tegenslag vaker machteloos, terwijl mannen eerder de neiging hebben om agressief terug te slaan.
Hulpeloosheid en machteloosheid zijn volgens Vingerhoets belangrijker triggers van huilen dan verdriet.

• Wenen is een krachtig communicatiemiddel: het drukt hulpeloosheid uit en roept aan de andere kant compassie op. Voor vrouwen met baby's kan dit evolutionair een middel geweest zijn om zich te beschermen tegen aanvallers.

• Anderzijds is wenen ook een vorm van empathie: het drukt betrokkenheid uit bij de pijn of het leed van iemand anders, zeker op iets oudere leeftijd. In die zin draagt het bij tot sociale cohesie.

• Bovendien wordt wenen in onze cultuur sociaal gemakkelijker aanvaard van vrouwen dan van mannen die hun tranen moeten inhouden. Het gaat dan wel om wenen in het publiek, niet in private kring. Merkwaardig genoeg blijken de verschillen in huilgedrag groter te zijn in ontwikkelde landen met een grotere gelijkheid tussen man en vrouw dan in minder ontwikkelde landen met grotere verschillen tussen man en vrouw.

• Anderzijds bestaat er nauwelijks verschil tussen mannen en vrouwen bij echte sterk emotionele en ingrijpende momenten zoals een overlijden of het einde van een relatie. Mogelijk omdat wenen in dergelijke omstandigheden voor beide seksen maatschappelijk aanvaardbaar is.