Kan een kind glaucoom hebben?

Glaucoom of 'groene staar' is een veel voorkomende ziekte van het oog. Het is meestal het gevolg van een te hoge druk binnen in het oog. Hierdoor ontstaat onherstelbare schade aan de oogzenuw, wat leidt tot een vermindering van het zicht en, indien niet tijdig behandeld, uiteindelijk tot blindheid.

Glaucoom komt meestal voor bij oudere mensen. Maar uitzonderlijk kan glaucoom aangeboren zijn. De oorzaak is meestal een afwijking in het voorste deel van het oog in de kamerhoek. Hier lopen afvoerkanaaltjes waardoorheen het vocht, dat continu in het oog wordt aangemaakt, weer kan wegvloeien. Wanneer dit niet goed gaat, stijgt de druk in het oog.

Dit kan je als ouder merken aan het abnormaal groter worden van één of beide ogen van je baby. Dit wordt ook wel buphthalmus (koeienoog) genoemd. Bij een te hoge druk en grote ogen wordt op den duur de heldere voorkant van het oog, het hoornvlies (cornea), troebel. Op den duur raakt ook de zenuw achter in het oog beschadigd. Dit leidt tot aantasting van het gezichtsveld: bij recht vooruit kijken

merkt men de dingen aan de zijkant minder goed op. Als de beschadiging van de zenuw te ver doorzet, dan wordt ook het centrale zien aangetast.

Bij 2/3 van de kinderen is de aandoening in twee ogen aanwezig. Jongens hebben de aandoening twee keer zo vaak dan meisjes.

Soms is het glaucoom een begeleidend verschijnsel van een andere oogaandoening.

Aangeboren glaucoom is, anders dan de naam doet vermoeden, niet altijd bij de geboorte al aanwezig. Alle glaucoom die ontstaat in de eerste levensjaren wordt aangeboren glaucoom genoemd.

Bij maar 25% van de patiëntjes is de aandoening al bij de geboorte aanwezig. Bij 80% van de patiëntjes treden de eerste verschijnselen in het eerste levensjaar op.

Aangezien deze vorm van glaucoom meestal in families voorkomt, is het raadzaam dat alle familieleden van aangetaste personen zich regelmatig laten onderzoeken.

De baby moet zo snel mogelijk behandeld worden. Het doel van de behandeling is om het zicht zo goed als mogelijk te behouden. Hiervoor is het 

noodzakelijk dat de oogdruk verlaagd wordt. Door verlaging van de oogdruk wordt het hoornvlies veel helderder, wordt de groei van het oog afgeremd en wordt de oogzenuw minder aangetast.

In de meeste gevallen wordt de behandeling begonnen met oogdruppels. Deze zijn bedoeld om de oogdruk, in afwachting van de operatie, alvast wat lager te maken. 

In principe moeten alle vormen van aangeboren glaucoom, operatief worden behandeld. Als het glaucoom al bij de geboorte aanwezig was en als bovendien beide ogen zijn aangedaan, dan is de kans op meerdere operaties vrij groot. Als het glaucoom pas na de geboorte is ontstaan en als bovendien maar één oog is aangedaan, dan is de kans vrij groot dat maar één operatie nodig is.

Kinderen met aangeboren glaucoom moeten levenslang onder controle van de oogarts blijven. De oogdruk moet gemeten worden en in de eerste jaren wordt ook heel regelmatig de groei van de ogen gemeten (aslengte-meting). Vaak volgt vaak langdurige behandeling met brilglazen en orthopsie om een verdere ontwikkeling van het gezichtsvermogen van het jonge kind toe te laten.