Hoe weten dat men dementie heeft?

nieuws Er is veel dat lijkt op een beginnende dementie, maar het toch niet is.
Om te beginnen al het ouder worden zonder meer. Iedereen wordt met de jaren lichamelijk en geestelijk wat zwakker, trager, kwetsbaarder. Om alert te blijven, heb je dan vooral sociale contacten nodig. Als die schaars worden, dreigt er een toestand die kan lijken op dementie.

Je zit bovendien in een levensfase waar je vaak méér te verwerken krijgt, zoals het overlijden van de partner en/of vrienden, pensionering, gedwongen verhuizing... Dat leidt nogal eens tot een depressieve toestand, die eveneens erg kan gelijken op beginnende dementie.
Vervolgens kunnen lichamelijke ziekten tijdelijk de geest verstoren. Een niet eens zo ernstige luchtweginfectie bijvoorbeeld kan iemand op hogere leeftijd totaal verward maken.

Niet iedereen die verward is, is daarom automatisch dement. Kortom, de diagnose is niet eenvoudig.
Doel van het onderzoek is vast te stellen of het gaat om dementie of een ander probleem en vervolgens om zo snel mogelijk de oorzaak op te sporen. De geraadpleegde arts zal de naastbestaanden, maar ook de persoon met dementietekenen, zo goed mogelijk ondervragen. Hij zal een uitgebreid lichamelijk onderzoek verrichten en zal enkele testen uitvoeren om het geheugen te onderzoeken. Hierbij zal de arts dikwijls het advies inroepen van een collega.

Er verlopen onvermijdelijk enkele weken tot een paar maanden tussen vermoeden en zekerheid.
Dit moet de regel zijn: als je, bij jezelf of bij een naastbestaande, een begin van dementie vermoedt, signaleer dat dan zo snel mogelijk aan je arts, die je zo nodig doorverwijst. Het is immers in het beginstadium dat er nog goed geholpen kan worden met medicijnen.

Meer info: www.alzheimerliga.be