- dossierWat zijn de symptomen van het gebroken hart syndroom?
- boeken/interviewsGoede seks: de twaalf geboden volgens twee seksuologen
- dossierHoe steun je een vriend(in) die een scheiding moet verwerken?
- videoWaarom kiezen we bijna allemaal een partner die op ons lijkt?
- boeken/interviewsEen open relatie starten: ‘Afspraken maken rond 4 pijlers’
Gaan koppels doorheen de jaren fysiek op elkaar lijken?
nieuws
Je merkt soms dat koppels in een langdurige relatie gedragingen van elkaar overnemen en soortgelijke kledingkeuzes maken, maar volgens een stelling uit de jaren 80 beginnen zelfs hun gezichten doorheen de jaren op elkaar te lijken. Onderzoekers van de Amerikaanse Stanford-universiteit onderwierpen deze wijdverspreide theorie aan een grondige test met hedendaagse middelen en stellen dat ze niet klopt. Wel is het zo dat mensen zich vaak meer aangetrokken voelen tot iemand met gelijkaardige gelaatstrekken.
In 1987 deed een experiment van psycholoog Robert Zajonc aan de universiteit van Michigan veel stof opwaaien. Hij had aan een groep vrijwilligers foto’s voorgelegd van 12 koppels, foto’s van toen ze pas samen waren en van 25 jaar later. Zo wilde hij nagaan of de gezichten van deze koppels gedurende hun gezamenlijk doorgebrachte levensjaren op elkaar waren gaan lijken.
Op basis van de resultaten concludeerde Zajonc dat dat wel degelijk het geval was, en bovendien zou het effect sterker zijn naargelang de koppels gelukkiger waren samen. Ze zouden namelijk onbewust elkaars gelaatsuitdrukkingen imiteren, met fysieke veranderingen in het gezicht als gevolg. Ook zouden andere factoren van een gedeeld leven, zoals eetgewoontes en levensstijl, hierin een cruciale rol spelen. De theorie werd veelal voor waar aangenomen en werd zelfs opgenomen in psychologiecursussen.
Grootschalige test
Onderzoekers van Stanford maakten onlangs een kritische analyse van de theorie door het oorspronkelijke experiment over te doen, maar dan op een veel grotere schaal. Ze verzamelden foto’s van 517 koppels, sommige genomen binnen de eerste twee jaren van hun huwelijk en andere tussen 20 en 69 jaar later.
Ze toonden vrijwilligers enerzijds een foto van een van de partners en anderzijds van zes andere mensen, waarvan één zijn of haar levensgezel toonde en de andere vijf willekeurig gekozen waren. De vrijwilligers moesten de zes gezichten rangschikken volgens hoe sterk ze op de ene partner leken. Ze lieten daarnaast dezelfde oefening ook doen door geavanceerde gezichtsherkenningssoftware.
Gelijkaardig vanaf het begin
De onderzoekers vonden met die uitgebreide test geen enkel bewijs dat de gezichten van koppels zich fysiek aan elkaar hadden aangepast. Wel bleek dat de koppels vanaf het begin van hun huwelijksleven meer op elkaar leken dan willekeurige duo’s.
Dat lijkt erop te wijzen dat velen onder ons geneigd zijn om op zoek te gaan naar een wederhelft die ook fysiek in zekere mate op ons lijkt, net zoals het belangrijk is om bepaalde waarden en interesses te delen. Of het dan niet klopt dat tegenpolen elkaar aantrekken, is voer voor ander onderzoek. De wetenschappers van Stanford plannen ondertussen om een andere stelling te toetsen, namelijk of je iemands naam enigszins kunt voorspellen enkel op basis van zijn of haar gezicht.
Lees ook: Waarom we tijdens de quarantaine last krijgen van huidhonger
auteur:
Andy Furniere,
gezondheidsjournalist