Voedingssupplementen bevatten te hoge gehaltes aan vitamines en mineralen

De in Belgische wetten toegestane maximale gehaltes aan nutriënten in voedingssupplementen overschrijden de werkelijke behoeften van onze bevolking. Dat zegt de Hoge Gezondheidsraad. 

Voedingssupplementen zijn bedoeld om het voedingspatroon aan te vullen wanneer dit niet voorziet in voldoende hoeveelheden aan nutriënten die nodig zijn voor het behoud van een goede gezondheid. Dergelijke situaties komen vooral voor met bepaalde vitaminen, mineralen en/of sporenelementen en houden verband met een onvoldoende gevarieerde voeding. Ze kunnen ook het gevolg zijn van een onvoldoende invulling van een toegenomen behoefte, bijvoorbeeld tijdens de groei, zwangerschap of borstvoeding of in geval van malabsorptie. Ondanks hun uitzicht zijn voedingssupplementen levensmiddelen en geen geneesmiddelen, zelfs al kunnen ze een preventieve of curatieve werking hebben ten opzichte van specifieke tekens van een tekort.

Sommige voedingssupplementen die momenteel op de Belgische markt zijn toegelaten, beantwoorden daar niet aan, omdat de toegelaten gehaltes aan nutriënten ver boven de voedingsbehoeften liggen. Daar komen nog effecten bij van een ongebreideld gebruik dat wordt aangespoord door reclame waar weinig toezicht op is, en van een volledig vrije toegang tot de overvloedige markt van gezondheidsproducten.

De Hoge Gezondheidsraad heeft in 2016 maximale gehaltes aan nutriënten voorgesteld die hedendaagse voedingssupplementen zouden mogen bevatten, rekening houdend met de werkelijke behoeften van verschillende bevolkingsgroepen, de verwachte effecten en de toe te dienen nuttige hoeveelheden.

In een nieuw Koninklijk Besluit wordt evenwel de voorkeur gegeven aan gegevens m.b.t. de maximale veiligheidsgrenzen (maximale inname zonder enig risico van toxiciteit) en dit om te voldoen aan Europese bepalingen. De Unie legt voor de samenstelling van de voedingssupplementen geen maximale hoeveelheden aan nutriënten vast, maar laat het aan elke lidstaat over om zijn eigen regelgeving daaromtrent op te stellen. Hierbij houdt men dus geen rekening met de werkelijke behoeften van de bevolking. 

Volgens de Hoge Gezondheidsraad overschrijden de in België toegestane maximale gehaltes aan verschillende nutriënten in voedingssupplementen de werkelijke behoeften van de verschillende bevolkingsgroepen.

Het feit dat hoge gehaltes aan nutriënten in voedingssupplementen worden toegelaten, geeft vanuit voedingsoogpunt aanleiding tot verrassende situaties.

• Jodium, minder noodzakelijk dan vroeger (HGR: 100 µg/d - KB: 225 µg/d). 

In België werd lange tijd een marginaal jodiumtekort vastgesteld. Dankzij het verspreiden van relevante informatie en een interventie in de voedselketen (joderen van zout dat gebruikt wordt door bakkers) kon deze situatie aanzienlijk worden verbeterd. Het innemen van jodium via voedingssupplementen is nu veel minder nuttig dan in het verleden (behalve voor vrouwen in de vruchtbare leeftijd, zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven), en mag in ieder geval niet hoger liggen dan een dagelijkse dosis van 100 µg. Hogere innames kunnen bij sommige mensen schildklieraandoeningen veroorzaken.

 

De hoge dosissen in het KB zijn enkel aanbevolen bij bepaalde aandoeningen die een streng medisch toezicht vereisen. Een overmatige dosis ijzer kan mogelijk schadelijk zijn voor bepaalde bevolkingsgroepen, onder andere voor zwangere vrouwen. Voedingssupplementen met een hoge dosis Fe lijken dus op echte geneesmiddelen, met alle risico’s die aan geneesmiddelen verbonden zijn, maar niet op voedingssupplementen.

 

• Vitamine C: een kostbaar middel dat niet mag worden verspild (HGR: 500 mg/d - KB: 1.000 mg/d). 

Hoewel een hoge inname van deze vitamine geen enkel risico inhoudt, is er geen gegronde reden om hoeveelheden die veel hoger liggen dan de op 110 mg/d geraamde voedingsbehoefte, toe te laten. De HGR stelt al een maximale dagdosis in voedingssupplementen voor die vrij hoog kan liggen. De hoeveelheden die worden toegestaan door het KB worden onmiddellijk afgevoerd door het lichaam, zonder enig bijkomend heilzaam effect.

 

• Chroom, een element waarvan zelfs de biologische rol in twijfel wordt getrokken (HGR: 50 µg/d - KB: 187,5 µg/d). 

De meeste gezondheidsautoriteiten zijn het er echter over eens dat chroom geen enkel biologisch nut heeft. Het feit dat er dergelijke hoeveelheden in voedingssupplementen zitten, zonder risico voor de gezondheid, zou het publiek kunnen misleiden ten aanzien van een vermeende doeltreffendheid voor de regulering van suikers en vetten, die door wetenschappelijke deskundigen als ongegrond wordt beoordeeld.