Voorkamerfibrillatie: als je hart op hol slaat

dossier

Voorkamerfibrillatie is de meest voorkomende hartritmestoornis, waarbij het hart op hol slaat en onregelmatig begint te slaan. Het normale hartritme is regelmatig en ligt gemiddeld tussen de 50 en 100 slagen per minuut. Voorkamerfibrillatie op zich is meestal niet zo ernstig, tenzij je reeds een andere hartaandoening hebt. Het verhoogt wel het risico op het ontstaan van bloedklontertjes die, als ze in de hersenen terechtkomen, een trombose of cerebrovasculair accident (CVA) kunnen veroorzaken.

Voorkamerfibrillatie is de oorzaak is van 20% van de cerebrovasculaire accidenten. Zonder de gepaste diagnose en behandeling verhoogt voorkamerfibrillatie de kans op trombose of CVA tot vijfmaal. Het risico op een CVA neemt vooral toe bij mensen van 65 jaar en ouder die al getroffen werden door een beroerte en bij mensen die lijden aan hypertensie, diabetes of hartfalen.

Wie kan voorkamerfibrillatie krijgen?

Iedereen kan voorkamerfibrillatie krijgen. Maar sommige personen hebben een verhoogde kans.

• Hoe ouder je bent, hoe hoger het risico. Vanaf 40 jaar heb je 1 kans op 4 om ooit voorkamerfibrillatie te krijgen. Ongeveer 1 op 15 volwassenen ouder dan 65 jaar en 1 op 10 volwassenen ouder dan 80 jaar hebben te maken met deze stoornis.
• Indien je reeds hartproblemen hebt gehad
• Indien je een verhoogde bloeddruk hebt
• Als je hal een trombose of een beroerte hebt gehad.
• Je hebt een hartinfarct gehad of lijdt aan hartfalen.
• Je hebt bepaalde klepafwijkingen.
• Je hebt al een hartoperatie ondergaan (bv. een overbrugging).
• Je hebt diabetes 
• Je lijdt aan slaapapneu.
• Je lijdt aan overgewicht.
• Je schildklier werkt te snel (hyperthyreoïdie).
• Overmatig alcoholgebruik.
• Je beoefent duursport.
• Je hebt een familiale voorgeschiedenis van voorkamerfibrillatie

Wat voel je bij voorkamerfibrillatie?

Normaal voel je je hart niet kloppen, tenzij bij inspanning of wanneer je gespannen bent. Bij voorkamerfibrillatie klopt het hart steeds onregelmatig en soms te snel (meer dan 110 slagen per minuut in rust). Wanneer een voorkamerfibrillatie plots ontstaat, voelt dit dikwijls beangstigend aan, zeker als dit de eerste keer is. Het is belangrijk dat je weet dat voorkamerfibrillatie geen voorbode is van een hartinfarct, ook niet als je je op het moment erg slecht voelt. Evenmin zal je hart plots stilvallen. Mogelijke tekenen die kunnen wijzen op een voorkamerfibrillatie zijn:

• hartkloppingen
• kortademigheid
• pijn op de borstkas
• flauwvallen
• duizeligheid
• ongewone vermoeidheid

In veel gevallen merk je er echter niets van.

Wanneer je huisarts contacteren?

• Als je polsslag in rust trager is dan 40 slagen per minuut of sneller dan 120 per minuut.
• Als je polsslag onregelmatig is: soms snelle en soms trage slagen.
• Als je hartkloppingen gepaard gaan met klachten van bijvoorbeeld duizeligheid, ademhalingsmoeilijkheden, pijn in de borst, kortademigheid, flauwvallen, een ongewone vermoeidheid.

Zelf je hartritme meten

Omdat voorkamerfibrillatie bij sommige mensen slechts af en toe opduikt of ook ongemerkt verloopt, is het nuttig om geregeld uw hartritme te controleren door je polsslag te nemen. Je plaatst drie vingers op de gestrekte pols van de andere hand, aan de basis van de duim tussen de pees van de duim en de zijkant van het polsbeen. Als je de polsslag niet voelt, kan je de druk wat verhogen of je vingers verplaatsen. Vervolgens tel je het aantal slagen gedurende 30 seconden en verdubbel je dit om het aantal slagen per minuut te verkrijgen. Het normale ritme ligt tussen 50 en 100 slagen per minuut.