Startende artsen worstelen met administratieve rompslomp

nieuws Door een misverstand moest de jonge radioloog Olivier Van Rillaer bijna een jaar op zijn accreditatie wachten. "Als kersvers arts moet je soms je plan trekken."

Olivier Van Rillaer startte twee jaar geleden als radioloog in het AZ Sint-Jozef. "Als arts heb je wel geleerd hoe je voor je patiënten moet zorgen, maar niet voor jezelf. Ik wist niets van de administratieve molen waar ik voorstond: mijn statuut, mijn accreditatie, werken in associaties… Dat is een groot hiaat in onze opleiding."

In de praktijk ontfermen oudere collega-artsen zich over de nieuwkomers. "Die geven je advies, maar uiteindelijk is het beter om goed geïnformeerd aan je loopbaan te beginnen", zegt Olivier Van Rillaer.

Regeltjes

Een administratief akkefietje zorgde ervoor dat hij zijn accreditatie opnieuw moest behalen. "Ik dacht dat je als startende arts automatisch geaccrediteerd was, wat dus niet zo is. Dat was niemands schuld. Ik wist gewoon niet dat ik die brief op dat moment naar die persoon moest sturen met die vermelding. En zo zijn er nog een hoop regeltjes waar je maar beter op de hoogte van bent als je een vlotte start wil nemen."

Veel kom je pas te weten omdat iemand het je zegt, meent Olivier Van Rillaer. "Zoals de aanmoedigingspremie voor bijscholing of de RIZIV-bijdrage voor geconventioneerde artsen. Ik heb daar nooit les over gehad (lacht)."

Twijfels

De radioloog vangt bij sommige jonge collega-artsen dezelfde twijfels op. "Ik raad iedere startende arts aan om zich goed te informeren bij zijn beroepsfederatie. Zelf doe ik regelmatig beroep op het Vlaams Artsensyndicaat voor juridische vragen betreffende accreditatie, conventionering of mijn sociaal statuut. Dat is handig, ook al omdat er vaak regels veranderen."

Lees ook:

• Op controle bij de bedrijfsarts: de werknemer in zijn blootje
• Dokter heeft 'geen tijd' voor relatie
• Bij de huisarts: 'Van wat jij betaalt, hou ik een derde over'