Gerelateerde artikels
Hoe verloopt een hiv-besmetting en is er een behandeling?
In dit artikel
Hoe verloopt een hiv-besmetting en is er een behandeling?
dossier
Het humaan immunodeficiëntievirus (hiv) is het virus dat het verworven immunodeficiëntiesyndroom (aids) veroorzaakt. Hiv wordt overgedragen via bloed, sperma en vaginaal vocht. Het virus tast geleidelijk het immuunsysteem aan, waardoor je allerlei klachten ontwikkelt. De fase waarin je lichaam zo verzwakt is dat het zich niet meer kan beschermen, noemt men aids. Dankzij antiretrovirale therapie kunnen veel mensen die hiv-positief zijn, een lang en gezond leven leiden.
Hoe word je besmet met hiv?
© Getty Images
Hiv kan van de ene persoon op de andere worden overgedragen via lichaamsvloeistoffen zoals sperma, bloed, vaginale afscheidingen en moedermelk. Meestal gebeurt een besmetting tijdens seks, maar soms ook via gedeelde naalden. Hiv kan ook overgaan van de ouder op het kind tijdens de zwangerschap, de bevalling of tijdens het geven van borstvoeding. Zeldzame manieren van overdracht zijn bloedtransfusies, tatoeages en piercings.
Niet iedereen die een hiv-besmetting oploopt, ontwikkelt ook daadwerkelijk aids. Bovendien kan het soms jaren duren alvorens aids zich manifesteert en de patiënt ziek wordt. De incubatietijd tussen het moment van besmetting en het moment waarop het virus zichtbaar is in het lichaam bedraagt twee tot acht weken, maar verschilt per persoon.
Wat zijn de symptomen?
Als je net hiv hebt gekregen, kan je klachten ontwikkelen die lijken op griep: huiduitslag (plekjes op je huid), koorts, keelpijn of hoofdpijn. Je krijgt de klachten meestal één tot zes weken nadat je hiv hebt opgelopen. Ze lijken op een gewone griep of de ziekte van Pfeiffer en gaan vanzelf weer over.
Het duurt vaak maanden tot jaren, alvorens er andere symptomen optreden. Aangezien hiv het immuunsysteem steeds meer aantast, neemt je weerstand af. Daardoor krijg je gemakkelijker infecties met virussen, bacteriën of schimmels die ernstiger dan normaal kunnen verlopen. Verder kan je ontstekingen van de longen en de huid krijgen. Ook kanker en dementie komen vaker voor. In deze fase van de ziekte is er sprake van aids. Je kan dan ook algemene ziektesymptomen ervaren, bijvoorbeeld koorts, gewichtsverlies, vermoeidheid en nachtzweten.
Mensen met hiv hebben vaker dan gemiddeld een andere seksueel overdraagbare aandoening (soa). Symptomen daarvan zijn huidafwijkingen zoals vlekken, blaasjes of wratten rond de geslachtsdelen of afscheiding uit de penis of vagina.
Hoe wordt hiv behandeld?
Hoewel hiv nog altijd niet te genezen is, beschouwt men de aandoening tegenwoordig als een chronische, beheersbare aandoening dankzij medicijnen die de infectie onder controle houden.
De behandeling van hiv bestaat uit een combinatie van antiretrovirale geneesmiddelen. De medicijnen werken door een stadium in de levenscyclus van het virus te blokkeren. De viruspopulatie kan zich daardoor niet vermenigvuldigen en zal uiteindelijk dalen tot ondetecteerbare niveaus. Met de huidige medicijnen kan een persoon met hiv een normale ouderdom bereiken, als hij op tijd een diagnose en behandeling kreeg.
Leven met hiv
Ondanks de positieve prognose, kan een hiv-patiënt kampen met bepaalde emotionele, fysieke en sociale uitdagingen.
- Emotioneel: hiv-patiënten kunnen lijden aan angst en depressie, omdat ze bezorgd zijn om hun gezondheid en toekomst, maar ook om de gevolgen van hiv voor hun omgeving. Daarom is het belangrijk om jezelf goed te informeren over hiv en aids. Wees alert voor de symptomen van angst en depressie en zoek tijdig psychische hulp.
- Fysiek: de behandeling van hiv houdt niet enkel in dat je tijdig je medicatie inneemt. Je moet ook gezond blijven om hiv-gerelateerde en niet-hiv-gerelateerde infecties te voorkomen. Hiv plaatst het lichaam namelijk onder aanhoudende chronische ontsteking. Preventie is de beste manier om infectie te vermijden. Laat dus de nodige vaccinaties zetten. Verder is het belangrijk dat je fysiek fit blijft. Door regelmatig te sporten, verminder je het risico op hiv-gerelateerde complicaties zoals hartziekten en osteopenie (verlies van botmineralen).
- Sociaal: hiv-patiënten hebben door hun angst en zorgen meer risico om in isolatie te belanden. Een sterk ondersteunend netwerk is dan ook belangrijk voor hun emotionele welzijn. Naast familie en vrienden kan je je ook aansluiten bij een hiv-steungroep.
Lees ook: Werken met hiv: hoe pak je het aan?
Bronnen:
auteur:
Sara Claessens,
gezondheidsjournalist
