Te veel patiënten zetten hun hormonale behandeling na borstkanker stop

nieuws De Onafhankelijke Ziekenfondsen (MLOZ) hebben een studie uitgevoerd bij 1.470 leden, die tussen januari 2002 en december 2005 geopereerd werden aan borstkanker. De studie toont aan dat slechts 6% van de vrouwen de hormonale nabehandeling met tamoxifen of een aromatase-inhibitor stopzet na 1 jaar, maar dat dit percentage oploopt tot 33% na 3 jaar behandeling. Dergelijke behandelingen kunnen een recidive immers voorkomen op lange termijn. Voorwaarde is wel dat de behandeling nauwgezet gevolgd wordt gedurende meerdere jaren.
In totaal waren 1.062 patiënten (72 %) therapietrouw : 49 % werd geopereerd van borstkanker tussen 1 januari 2002 en 30 juni 2004 en slikte na die operatie, tamoxifen gedurende 3 jaar zonder onderbreking; 23 % werd geopereerd van borstkanker na 30 juni 2004 en slikte tamoxifen gedurende ten minste 3 maanden zonder onderbreking vóór 30 juni 2007 (aangezien de follow-up periode voor deze patiënten per definitie korter was dan 3 jaar, werden zij als therapietrouw beschouwd indien ze zonder onderbreking en gedurende minstens 3 maanden tamoxifen innamen). 408 patiënten (28 %) werden als niet-therapietrouw beschouwd : 6 % overleed vóór het einde van de 3 jaar follow-up (30 juni 2007), 2 % kon niet opgevolgd worden (lost to follow-up) op 30 juin 2007 en 20 % stopte te vroeg met tamoxifen vóór 30 juin 2007, zonder duidelijke reden.
Het zijn niet zozeer de sociale en demografische kenmerken van de patiënten of de verschijning van secundaire effecten die de voortijdige stopzetting verklaren, maar eerder de algemene gezondheidstoestand van de patiënte en/of de ernst van de kanker. Ofschoon vooral de bejaarde patiënten (> 75 jaar) de behandeling vroegtijdig stopzetten, lijkt de leeftijd niet zoveel invloed te hebben op de therapietrouw : de stopzetting van de behandeling heeft waarschijnlijk meer te maken met de verhoogde kans op overlijden van die patiënten dan met hun eigenlijke leeftijd. Hoe zorgwekkender de gezondheidstoestand van de patiënte, hoe hoger de kans dat zij er de brui aan geeft.
Als de patiënte tegelijk ook andere geneesmiddelen moet slikken, heeft dat een positief effect op de therapietrouw

MLOZ leidt hieruit af dat een algemene verbetering van de compliance inhoudt dat men geleidelijk bepaalde maatregelen zou moeten nemen:
- Vereenvoudiging van de medicatie. Voorbeelden: minder pillen in te nemen per dag, minder verschillende geneesmiddelen te nemen (bij voorbeeld door te werken met combinaties van vaste doseringen), het gebruik van ‘pill-organizers’ of verpakkingen met een kalender, …
- Geheugensteuntjes voor de patiënten via de post, de telefoon, de computer of huisbezoek, toezicht op de inname van de geneesmiddelen via kalenders of notitieboekjes, het geven van steun of beloningen (eventueel geldelijke) aan de patiënt, …
- Opvoedkundige interventies bestaan essentieel uit het onderwijzen en aanreiken van kennis zowel aan de patiënt zelf als bijvoorbeeld aan zijn gezinsleden. Dit kan individueel gebeuren of in groep, met audiovisuele middelen of met geschreven tekst, per telefoon, per e-mail of via huisbezoeken.
www.mloz.be