Gerelateerde artikels
Diabetes: waarom jaarlijks op controle?
In dit artikel
Diabetes: waarom jaarlijks op controle?
dossier
Als de diagnose van diabetes valt, is het belangrijk om hier zo goed mogelijk naar te leven: op tijd je medicatie nemen, je bloedsuiker geregeld controleren en gezond leven tout court. Daarnaast zijn jaarlijkse, preventieve medische onderzoeken uitermate belangrijk om gezond ouder te worden met diabetes.
Lees ook: Diabetes en depressie: zorgelijk duo
Complicaties opsporen
© Getty Images
Met deze preventieve onderzoeken kan men opsporen in welke mate je risico loopt op complicates door diabetes. Ook kan men al beginnende complicaties opsporen en dus vroegtijdig behandelen. Die complicaties zijn onder meer aantasting van de grote bloedvaten (hart- en vaatstelsel), de kleine bloedvaten (in bijvoorbeeld ogen en nieren) en de zenuwbanen in het lichaam.
Eén keer in de drie maanden ga je op algemene controle. Daar checkt men je bloedsuiker, gewicht, bloeddruk, voeten en leefgewoonten die invloed hebben op je diabetes. Daarnaast is er een jaarlijkse uitgebreidere controle waar ook ogen, mond, nieren, lever en cholesterol worden getest. Door deze preventieve controles is de kans dat je complicaties zal ontwikkelen bij diabetes een stuk lager.
Lees ook: Hyperglycemie: symptomen te hoge bloedsuikerspiegel
Welke onderzoeken zijn nodig?
Diabetespatiënten lopen meer risico op hart- en vaatziekten, zeker bij langdurig hoge bloedsuiker en bloedvetten. Er zijn verschillende tests om dit na te gaan:
- Bloeddruk meten
- Via bloedonderzoek de cholesterol- en bloedvetwaarden meten
- Klinisch onderzoek: het beluisteren van het hart, het voelen van de pols en het controleren van de slag van de bloedvaten in de benen en voeten. Als de uitslag afwijkend is, is er soms aanvullend onderzoek nodig, zoals een fietstest en doppleronderzoek.
Diabetespatiënten hebben meer kans om de oogziekte diabetische retinopathie te ontwikkelen. Hierop testen gebeurt via een onderzoek bij de oogarts. De binnenzijde van het oog wordt dan fotografisch bekeken.
Bij diabetes bestaat er risico op nierschade, ook wel diabetische nefropathie genoamd. Testen op deze aandoening doet men via urine- en bloedonderzoek.
Bij verhoogde bloedsuikerwaarden kan men mondaandoeningen ontwikkelen zoals tandvleesontsteking (gingivitis en parodontitis), tandbederf (cariës), schimmelinfecties in de mond,... Jaarlijkse controle bij de tandarts of mondhygiënist is dus noodzakelijk.
Diabetes kan ook de zenuwbanen verstoren en leiden tot als diabetische neuropathie. Onderzoek hierop bestaat uit meerdere aspecten, afhankelijk van de vorm van neuropathie waarop men test. Zo kan de arts een kunststof draadje tegen je zoetvool plaatsen met lichte druk, een visuele inspectie van de voetstand uitvoeren, testen op spierkracht en peesreflexen, bevragen over de aanwezigheid van symptomen zoals duizeligheid, darm-, continentie- of potentieproblemen...
Door verminderde gevoeligheid en bloedcirculatie (door aantasting van zenuwen en bloedvaten) bestaat er een risico op diabetische voetwonden. Men test daarom de doorbloeding van de voeten: de arts voelt aan de slagarders van de voeten, ook evalueert hij de temperatuur en kleur van de voeten. Problemen met zenuwgeleiding kan men testen aan de hand van een kunststof draadje dat de arts loodrecht tegen de voetzaal plaatst met lichte druk.
Personen met diabetes hebben een verhoogd risico op leververvetting en verdere compicaties daarvan (zoals levercirrose). Leververvetting kan men opsporen via de leverwaarden in het bloed. Ook de buikomtrek is een indicator: een te grote buikomtrek kan wijzen op leververvetting.
Bij diabetes kan er ook sprake zijn van seksuele problemen, zoals vaginale infecties en impotentie. Wees dus ook alert voor deze symptomen en bespreek ze met je arts, zodat er een oplossing kan worden gezocht.
Ten slotte raadt men personen met diabetes aan om zich jaarlijks te vaccineren tegen griep en covid-19, aangezien ze een verminderde afweer tegen infecties vertonen.
Lees ook: Diabetische dermopathie: wat zijn suikerplekken?
Bronnen:
auteur:
Sara Claessens,
gezondheidsjournalist
