Bloosangst: schrik om rood te worden

nieuws Iedereen bloost wel eens: uit verlegenheid, angst, nervositeit, opgewondenheid... Dat is een heel normale reactie waarbij de oppervlakkige bloedvaatjes in de huid van het gezicht zich verwijden. Er stroomt daardoor meer bloed door deze vaten en de huid wordt rood. Na enige minuten trekt het extra bloed uit het gezicht weer weg, waardoor de roodheid afneemt. Rode plekken in de nek kunnen wat langer zichtbaar blijven.
Blozen kan ook een reactie zijn op bepaalde geneesmiddelen, of het kan een van de uitingen zijn van opvliegers tijdens de menopauze.

Bij sommige mensen is er echter sprake van een bloosangst of –fobie: ze zijn voortdurend bang om in sociale situaties een rood hoofd te krijgen, en zullen sommige vervelende situaties zelfs proberen te vermijden. Moeten ze zich wel onder de mensen begeven, dan gebruiken ze vaak allerlei trucjes om het blozen te verhullen. Ze laten een baard staan, of hebben zakdoeken bij zich zodat ze altijd kunnen doen alsof ze moeten snuiten. Geschat wordt dat tussen de twee en tien procent van de bevolking last heeft van bloosangst. Ze denken dat anderen het gebloos belachelijk zullen vinden of hen zullen uitlachen.
Medisch gezien is aan deze vorm van blozen niet veel te doen. Er bestaan geen speciale medicijnen tegen blozen. In ernstige gevallen kunnen bepaalde medicijnen, zoals angstremmers en bètablokkers, het blozen wel iets verminderen. Helaas hebben deze medicijnen ongewenste bijwerkingen.

Gesprekken met een psycholoog kunnen effect hebben. Door op een andere manier met angst of nervositeit om te gaan, door het oefenen met situaties waarin blozen optreedt en/of door het leren accepteren van het blozen, kan het probleem voor een groot deel verdwijnen.
In zeer uitgesproken gevallen waarbij het blozen niet verdwijnt met de eerder genoemde middelen, kunnen operatief de zenuwen die ervoor zorgen dat de bloedvaatjes in de huid wijder worden, worden doorgesneden. Gezien het feit dat deze operatie zeer ingrijpend en niet zonder risico’s is, wordt deze behandeling slechts in zeer extreme situaties overwogen.