Behandelingsopties voor patiënten met chronische darmontsteking nemen toe

Steeds meer mensen lijden aan chronische darmontstekingen zoals de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa. Deze ziektes verlopen niet bij iedereen gelijk, maar ze treffen wel vaak jonge patiënten, soms met een enorme impact op hun levenskwaliteit. Gelukkig dienen zich de laatste jaren tal van nieuwe behandelingsopties aan. 

De ziekte van Crohn en colitis ulcerosa treffen ruim 2,5 miljoen mensen in Europa (0,3 % van de bevolking). In de laatste 50 jaar zijn die aantallen in de geïndustrialiseerde landen sterk gestegen. Vooral de westerse levensstijl en omgevingsfactoren lijken daarin een rol te spelen. De oorzaak van de ziekten is tot op vandaag nog niet volledig gekend, maar meerdere factoren blijken er een rol in te spelen. Een combinatie van genetische voorbeschiktheid, een gewijzigde samenstelling van de darmbacteriën en een afwijkende reactie van het immuunsysteem leidt tot een chronische ontsteking van het darmslijmvlies. 

De symptomen bestaan uit (bloederige) diarree, buikpijn, gewichtsverlies, koorts en vermoeidheid. De ontsteking kan ervoor zorgen het maag-darmstelsel steeds sterker beschadigd wordt. Soms is er zelfs een operatie nodig of treden er mogelijk levensbedreigende complicaties op. Bovendien krijgen tot 40 % van de patiënten ook buiten het darmkanaal problemen. Daarbovenop kan nog eens een zware fysieke, psychologische en ook socio-economische belasting, vaak bij jonge patiënten – waaronder ook kinderen. 

Vroeger waren er enkel medicijnen beschikbaar die de symptomen onder controle hielden. Nu werken de artsen veeleer naar genezing van het darmslijmvlies en zelfs van het weefsel toe, om verdere schade en complicaties te voorkomen en de patiënt weer een goede levenskwaliteit te geven. Het aanbod aan therapeutische opties is de afgelopen jaren spectaculair uitgebreid en blijft zich steeds verder ontwikkelen. 

Deze evolutie is veelbelovend voor alle patiënten met chronische darmontstekingen, maar vormt ook een uitdaging voor de behandelende artsen. Hoe iemand reageert op een behandeling en welke nevenwerkingen er zijn, kan namelijk sterk variëren van persoon tot persoon. Wetenschappelijk onderzoek probeert te achterhalen of en hoe je dit kan voorspellen. Verder dienen nieuwe behandelingen ook onderling en met bestaande therapie-opties te worden vergeleken. Tot slot gaan ze na of bepaalde behandelingen combineren betere resultaten oplevert.