Ribbeldijen

nieuws Recent verschenen in de pers verschillende artikels over de zogenaamde 'ribbeldijen', in medische termen lipoatrophia semicircularis (of LS). Volgens een onderzoek van het VITO, het Vlaams Instituut voor Technologisch Onderzoek, zouden sommige types van bureautafels de door computer of bekabeling opgewekte elektromagnetische velden vasthouden en daardoor worden opgeladen. Door koppeling met een geleider (het menselijk lichaam) volgt een elektrische ontlading en dit zou de ribbeldijen veroorzaken ter hoogte van de bovenkant van de dijen.

Er is echter ook een andere hypothese, namelijk deze dat LS zou te maken hebben met een onrechtstreekse druk aan de onderkant van de dijen. Deze druk belemmert de bloedvoorziening naar de bovenkant van de dijen en bijgevolg sterft het vetweefsel af en wordt er lokaal een deuk gevormd.

Deze hypothese werd enkele jaren geleden door de K.U.Leuven nagegaan door drukmetingen uit te voeren in een bedrijf. Deze druk bleek afkomstig te zijn van een te hoge stoelinstelling. Normaal staat een stoel op zodanige wijze ingesteld dat de dijen horizontaal zijn met een rechte hoek in de knieën. De personen met LS hadden hun stoel gemiddeld 5 cm te hoog ingesteld, waardoor de dijen lichtjes afhangen en aldus een hogere druk wordt gevormd. Dit fenomeen kwam zeker tot uiting bij een bepaald type van bureaustoel waar de druk aanzienlijk hoger was dan bij een ander type. Ook Onderzoek in drie Nederlandse bedrijven wees uit dat personen met LS een te hoge stoelinstelling hadden.

In een artikel in PREVENT, het tijdschrift van het instituut voor preventie, bescherming en welzijn op het werk, wordt de Vito-hypothese onderuit gehaald, ondermeer omdat een aantal personen uit het Vito-onderzoek die met LS te maken hadden op hun werkblad over geen computer beschikten. Bovendien hebben heel wat personen die met computers werken, hebben geen LS.