Verhouding wijs- tot ringvinger voorspelt artrose

nieuws De verhouding tussen de lengte van ring- en wijsvinger is een onafhankelijke risicofactor voor artrose, zeggen onderzoekers van de University of Nottingham (Arthritis & Rheumatism, januari 2008). Ze analyseerden de verhouding van ring- en wijsvinger bij ruim 2000 artrose-patiënten (gemiddelde leeftijd 67 jaar) die in aanmerking kwamen voor vervanging van knie of heup. Die gegevens werden vergeleken met gegevens van 1100 personen zonder artrose.

Ze deelden de patiënten in in drie groepen: type 1 waarbij de wijsvinger langer is dan de ringvinger, type 2 met wijsvinger even lang als ringvinger en type 3 met wijsvinger korter dan de ringvinger. Mannen behoorden 2,5 keer meer tot type 3 dan vrouwen: ze hebben meestal een kortere wijsvinger, terwijl bij vrouwen wijsviner en ringvinger meestal ongeveer even lang zijn.
Bij type 3 (dus met een kortere wijsvinger) werd een verhoogde kans op artrose van knie en heup vastgesteld, alsmede een verhoogde kans op reumaknobbels aan de vingers. De kans op artrose van de knie lag bij type 3 dubbel zo hoog als bij mensen met vingers van type 1 (dus met wijsvinger langer dan ringvinger). Hoe groter het lengteverschil tussen wijsvinger en ringvinger, hoe groter de kans op artrose. Vrouwen met het ‘mannelijke’ type 3-vingerpatroon hadden een hogere kans op artrose van de knie dan mannen van type 3.
Volgens de onderzoekers wordt de relatieve lengte van wijs- en ringvinger bepaald door de blootstelling aan het vrouwelijke hormoon oestrogeen en het mannelijk hormoon testosteron in de moederschoot. Een lange ringvinger in verhouding tot de wijsvinger wijst op een sterke prenatale blootstelling aan testosteron, een korte ringvinger in vergelijking met de wijsvinger wijst daarentegen op een zwakke blootstelling aan testosteron.