Wonen & gezondheid (5/14): Geluid

dossier Afgaand op de vele klachten vormt lawaai een belangrijke bedreiging van hun welzijn en levenskwaliteit. De voornaamste bronnen van geluidsoverlast zijn het auto- en vliegtuigverkeer, maar steeds meer mensen klagen ook over ander straatlawaai. Bovendien is ook het lawaai binnenshuis (van hifi-installaties, TV, snurken...) een niet te verwaarlozen factor.
• Acute blootstelling aan lawaai kan de oorzaak zijn van een gedeeltelijke of volledige doofheid en kan ook directe fysiologische effecten hebben. Zelfs matige geluidsniveaus kunnen aanleiding geven tot fysiologische veranderingen die tot cardiovasculaire aandoeningen (hypertensie, tachycardie), vermoeidheid (moeilijk inslapen of vaak wakker worden), communicatie-, leer- en aandachtsproblemen en ook tot gedragsproblemen zoals agressiviteit kunnen leiden. Op lange termijn hebben deze effecten een negatief gevolg voor de levenskwaliteit en het welzijn.
De hinderlijkheid van een bepaald geluid is niet alleen afhankelijk van zijn sterkte, doch ook van zijn aard en karakter. Ook de tijd waarbij men aan een geluid blootgesteld wordt is van belang.
• Lawaai wordt algemeen niet gezien als schadelijk voor het gehoor wanneer het onder de drempel van 85 dB(A) blijft in de spreekfrequenties (250 tot 4000 Hz). Men mag echter niet vergeten dat bij hogere frequenties het risico op schade, ondanks eenzelfde geluidsintensiteit, veel hoger ligt.
• Gehoorschadende geluidsniveaus treffen we vooral in de werksfeer aan en, in de vrije tijd, bij het beluisteren van muziek, bijvoorbeeld met koptelefoon, walkman of in de discotheek.
Bij de geluidsniveaus die doorgaans in woonruimten voorkomen zijn, belangrijker dan het risico op gehoorschade, het emotionele en psychische effect van lawaai. Geluidshinder kan aanleiding geven tot extra-auditieve effecten zoals concentratiestoornissen, slaapstoornissen en bloeddrukstijging. Het geluidsniveau dat in een ruimte mag heersen is afhankelijk van de activiteiten die er in die ruimte uitgeoefend worden
• De geluidswering van gevels moet zodanig zijn dat de geluidsbelasting van buitenaf maximum 35 dB(A) bedraagt.
Positief bij de bestrijding van binnendringend geluid is het feit dat alle maatregelen die de geluidsgeleiding verminderen tevens het warmteverlies beperken.
Interne geluiden in de woning dienen aan de bron te worden bestreden.

Te nemen maatregelen
- Aanbrengen van geluidsisolatie om lawaai van buiten tegen te gaan: dubbele beglazing (waarbij het tweede glas minstens 8 mm dik moet zijn), goed aansluitend schrijnwerk, dichting van spleten, het gebruik van geluidsisolerende bouwmaterialen (de acoustische index 'R' van baksteen en beton is bijvoorbeeld dubbel zo hoog als van hout, glas en staalplaat), het aanbrengen van volledig dichte luiken tijdens de nacht, geluidsisolatie van het dak;
- Aanbrengen van geluidsisolerend materiaal op de binnenmuren, installeren van volle deuren, ...
- Terugdringen van geluiden van allerlei apparaten door de waterdruk te verlagen, het aanbrengen van elastische ringen rond leidingen om het trillen tegen te gaan, het verminderen van het trillen van de lift, ...
- Verminderen van contactgeluiden door het aanbrengen van een aangepaste vloerbedekking (bv. kurk), van geluidsdempers onder stoelen, piano's, enz.