Gerelateerde artikels
Een huisarts in opleiding vertelt over haar job
mijn-verhaal
Wij wilden wel eens weten hoe mensen uit de gezondheidssector hun job ervaren. Vandaag lees je het verhaal van een huisarts in opleiding. Zij volgde een opleiding Master in Geneeskunde en Master-na-Master in de huisartsgeneeskunde.
Kan je uitleggen waarom je voor deze studie en/of dit beroep gekozen hebt?
Mijn mama was vroeger verpleegkundige/vroedvrouw en de interesse werd dan ook met de paplepel ingegeven. Als kind had ik enorm veel aandacht voor het ‘zorgende’. Zo speelde ik 'mini-ziekenhuisje' met baby-poppen en kleine knuffelbeertjes die ik dan aan een infuus legde. Samen met mijn moeder keek ik graag naar medische programma’s of bijvoorbeeld de film van mijn eigen geboorte. Ik bedacht al snel dat ik heel graag verpleegkundige zou worden, net zoals mijn moeder. Tijdens mijn middelbare jaren gingen mijn studies best goed. Stiekem groeide de droom om geneeskunde te gaan studeren. Indien dit niet zou lukken, zou ik met evenveel plezier voor verpleegkunde kiezen. Ik waagde mij aan het het grootste obstakel van de opleiding: het ingangsexamen. Slagen voor dat ingangsexamen was een heel belangrijk moment voor mij. Het bepaalde immers mijn hele toekomst.
Zeven jaar later studeerde ik af als algemeen arts. Op dat moment moet je een keuze maken. Ik koos voor huisartsgeneeskunde vanwege de afwisseling, het contact met patiënten, het werken buiten het ziekenhuis,... Ik zag mezelf niet specialiseren omdat ik niet heel mijn leven lang met één onderdeel van het menselijk lichaam wil bezig zijn. Na een sabbatjaar vatte ik het laatste deel van mijn opleiding aan: de twee jaar huisartsgeneeskunde.
Als HAIO of 'huisarts-in-opleiding' werk ik 2 jaar in een praktijk onder de supervisie van een arts (die opgeleid is om mensen te mogen opleiden tot huisarts). Je ziet je patiënten alleen maar bij twijfels kan je altijd terugvallen op je supervisor. Naast je full-time job moet je nog een thesis schrijven, casussen uitwerken, examens maken, seminaries bijwonen, een portfolio’s met to do’s maken, video’s van consultaties opnemen, enz. Na deze stevige opleiding ben je wel klaargestoomd om te beginnen als huisarts!
Is dit beroep wat je ervan verwacht had?
Inhoudelijk is de job wel zoals verwacht. De pathologie is zeer interessant, iedere dag is anders en onvoorspelbaar. Ook het opbouwen van de band met de patiënten is zeer dankbaar. Je bent meer dan alleen een ‘medische specialist’, maar vaak ook gewoon een luisterend oor of een vertrouwenspersoon. Het is een heel mooie job en mensen waarderen heel sterk wat je doet voor hen. We leren ook allerlei mensen kennen, uit alle lagen van de maatschappij.
Wat vind je leuk en minder leuk aan werken in de gezondheidssector?
Als je in de gezondheidssector werkt als arts moet je kunnen omgaan met de eindverantwoordelijkheid die je draagt. Fouten maken is menselijk, maar in onze job gaat dit wel over mensenlevens. Naast deze verantwoordelijkheid zijn de werkuren ook niet te onderschatten. Ik werk regelmatig 's avonds en vaak komen er bovenop het normale werkschema nog extra wachtdiensten. Zo kan een werkdag perfect overvloeien in een wachtdienst, waardoor je uiteindelijk bijna 24 uur beschikbaar bent geweest. De meeste huisartsen werken na een nacht gewoon de volgende dag zoals anders. Plannen maken voor je privéleven is niet zo makkelijk. Groepspraktijken zijn hier wel een goede oplossing voor: hierdoor kan je veel meer waken over je work-life balans. Een ander ‘nadeel’ is de mondigheid van de patiënt, ze kunnen vaak eisend zijn over arbeidsongeschiktheid of een antibiotica voorschrift. Dit is jammer want wij zijn juist opgeleid om in te schatten hoe iets zal verlopen…
Kan je beschrijven hoe (een voorbeeld van) jouw werkdag eruit ziet?
Elke dag is anders, maar ik zal een 'typische' donderdag beschrijven. We zijn in de praktijk met drie artsen en één medisch secretaresse. Zij neemt de telefoons op en plant afspraken in, van 8u tot 12u. Na 12u beantwoorden wij alle telefoons zelf.
Op donderdag begin de werkdag rond 8u. Ik begin meestal met huisbezoeken omdat er slechts twee kabinetten zijn en mijn collega’s starten met consultaties in de praktijk. Tussen 8u en 10u30 leg ik huisbezoeken af. Ik heb dan tijd om zo'n drie huisbezoeken te doen. Het kan zijn dat er al iemand ingepland staat (bijvoorbeeld chronische patiënten die we maandelijks zien) maar meestal wordt dit de ochtend zelf ingevuld door mensen die bellen wegens ziekte. Na de huisbezoeken doe ik consultaties in de huisartsenpraktijk. Hier zie ik patiënten tussen 10u30 en 12u30. Na 12u30 zien wij als praktijk op een donderdag meestal vier vertegenwoordigers die medische producten komen voorstellen. Dit duurt in totaal ongeveer een uur. Rond 13u30 lunchen we samen en daarna houden we een uurtje overleg. We overleggen moeilijke casussen, we overlopen een lijst met patiënten die erg ziek zijn, we bespreken praktische zaken die moeten geregeld worden. Tegen 15u vertrek ik opnieuw op huisbezoek (afhankelijk van de vragen die binnengekomen zijn). Nadien heb ik nog consultaties staan tussen 17 en 19u. Maar meestal is dit te weinig en moet ik mensen extra zien die avond voor 17u of nog na 19u. Vanaf 19u kan de telefoon overgeschakeld worden op de wachtdienst, voordien ben je zelf verantwoordelijk om alles af te handelen. Indien er nog mensen bellen ‘s avonds met de vraag voor een huisbezoek dan ga ik soms na mijn consultaties nog op huisbezoek. Mijn dag zit er meestal ongeveer op tussen 19u30 en 20u.
auteur:
Annemie Vandeweerdt,
gezondheidsjournalist
