Patellapeestendinopathie of ‘Jumper's Knee’: klachten en behandeling

nieuws Een Jumper's Knee (medische term: patellapeestendinopathie) is een overbelastingsblessure aan de voorzijde van de knie, meestal net onder de knieschijf. Het betreft een aanhechtingsprobleem van de quadricepspees aan de onderzijde van de knieschijf. De aandoening komt veel voor bij sporten met veel sprongbelasting, zoals volleybal en basketbal, maar komt uiteraard ook vaak voor bij niet-sporters die hun knie vaak (verkeerd) belasten. 

Hoe krijg je een Jumper's Knee?

Wat zijn de typische klachten?

Hoe ziet de behandeling eruit?

1- Beginfase van de blessure

Behandeling beginnende Jumper's Knee

• geef de knie rust: zo krijgt het lichaam de kans om de pees te herstellen door extra bloedtoevoer
• evalueer de bewegingen die je frequent maakt in het dagelijkse leven en zeker bij het sporten: is er een mogelijkheid om iets aan te passen waardoor de pees minder onder stress komt te staan? Dit kan heel breed zijn en vergt soms wat uitproberen. 
• stretch de spier (hiel teken zitvlak of een variant): door de spier langer te maken, trekt deze minder hard op de pees die aan het bot vastzit en krijgt het lichaam meer de kans om de pees te herstellen
• ijs of warmte kunnen de pijn verlichten, maar zullen het herstelproces niet bevorderen of tegenwerken. Je moet het dus enkel doen als dit goed voelt, maar niet om te genezen of te voorkomen. Ijs is wel nuttig om toe te passen na een zware inspanning om zo het ontstekingsproces te beperken.
• kniebrace: dit zorgt voor minder trekkracht op de peesaanhechting door extra druk te zetten op de spier net voor de pees. Zorg wel dat je het correct draagt, anders heeft het uiteraard geen nut.
• pijnstillers hebben geen effect op het herstelproces, maar gaan enkel de pijn verminderen. Het is dus niet slim om deze in te nemen om toch te kunnen doorsporten, zo maak je de blessure alleen maar erger zonder dat je het voelt.
• ontstekingsremmers zijn nuttig bij een plotse overbelasting na een zware inspanning, beetje vergelijkbaar met ijs. Ze zijn echter niet nuttig om op langere termijn te nemen.
  
  

2- Chronische fase van de blessure

Behandeling chronische Jumper's Knee

• dezelfde regels als bij een beginnende Jumper's Knee gelden hier uiteraard ook, maar helaas zal een chronische blessure nog zelden vanzelf genezen. Er zullen periodes zijn waar de pijn minder is, maar na wat zwaardere belasting zal de pijn meestal snel terug erg storend worden.
• kinesitherapie is nuttig om de quadricepsspier manueel te behandelen. Hierdoor zal de verkramping verminderen, waardoor ook de trekkracht op de aanhechting vermindert. Dit is hetzelfde principe als stretch. Daarnaast kan de kinesitherapeut ook bepaalde oefeningen aanleren die je thuis kan doen om de pees sterker te maken en de doorbloeding te verbeteren waardoor het peesweefel kan herstellen (excentrische peestrainining).
• cortisone laten inspuiten is niet aangewezen en zelfs gevaarlijk. Cortisone is een heel krachtige ontstekingsremmer waardoor de pijn snel mindert en je dus verder kan sporten. Het heeft echter als nevenwerking dat het je (reeds gekwetste) peesweefsel verzwakt en de kans op een scheur van je kniepees dus sterk toeneemt.
• de laatste jaren is de standaard behandeling voor een chronische Jumper's Knee echogeleide shockwave therapie (ESWT) in combinatie met de excentrische peestraining (zoals aangeleerd bij de kinesitherapeut). Met ESWT wordt het peesweefsel geprikkeld met hoogenergetische geluidsgolven om zo de doorbloeding (die er van nature dus maar heel beperkt is in een pees) te verbeteren en het herstelproces van het lichaam op gang te brengen. Het is heel belangrijk dat de juiste soort geluidsgolven gebruikt wordt en dat de te behandelen plaats door een arts bepaald wordt met echografie. 

Indien alle bovenstaande behandelingen onvoldoende effect hebben, wordt soms overgegaan tot een operatie. 

Lees ook: Chronische peesontsteking door overbelasting: “tendinopathie”