Verhoogt vis tijdens zwangerschap kans op overgewicht?

nieuws Volgens een internationaal onderzoek in elf landen, waaronder België en Nederland, groeien baby's van moeders die tijdens de zwangerschap veel vis eten, sneller tijdens de eerste levensjaren en hebben ze ook een hogere kans op overgewicht als kleuter. De kans op overgewicht door visconsumptie is groter bij meisjes dan bij jongens.

Maar geen paniek: het verband tussen overgewicht en visconsumptie werd alleen vastgesteld bij vrouwen die meer dan drie keer per week vis aten. In België eten zwangere vrouwen gemiddeld nauwelijks 0,5 keer per week vis, in Nederland ongeveer één à twee keer per week. Wat België betreft is dat veel minder dan de aanbevelingen van de Hoge Gezondheidsraad en de Nederlandse Gezondheidsraad om minstens één à twee keer per week vis te eten, ook tijdens de zwangerschap.
De auteurs schrijven uitdrukkelijk dat hun bevindingen bevestigen dat deze aanbevelingen (om twee keer per week vis te eten) veilig zijn.

Milieuverontreiniging
Het effect van (hoge) visconsumptie op het gewicht is volgens de onderzoekers mogelijk een gevolg van de milieuverontreiniging. Vis is een bekende bron van zogenaamde persistente (niet of zeer slecht biologisch afbreekbare) organische verontreinigende stoffen in onze voeding, zoals kwik en dioxines. Deze stoffen hopen zich op in de voedselketen en uiteindelijk in de mens. Sommige van deze stoffen hebben een hormoonverstorende werking die mogelijk bijdraagt aan het ontstaan van overgewicht. Maar of dit in dit geval effectief zo was, kon niet worden aangetoond bij gebrek aan gedetailleerde informatie over de gehaltes aan persistente organische verontreinigende stoffen in vis.

Er werden ook geen duidelijke verschillen aangetoond tussen effecten van vette vis, magere vis en ander zeevoedsel (inktvis, schaal- en schelpdieren). De gegevens waren niet gedetailleerd genoeg om uitspraken te doen over verschillen tussen zoetwater- of zeevis, specifieke soorten vis, of bewaar- en bereidingswijzen.
Daarom, zo schrijven de auteurs, blijft het speculeren of de verdachte verontreinigende stoffen daadwerkelijk een rol spelen bij het gevonden verband tussen visinname en overgewicht.