dossier
Meconium is de allereerste stoelgang van de baby, die wordt gekenmerkt door zijn zeer donkerbruine of groene, bijna zwarte kleur. Het is reukloos en heeft een kleverige consistentie. Maar wat is meconium precies? Is het gevaarlijk als er meconium in het vruchtwater komt? En wat als de baby het inslikt in de baarmoeder of tijdens de bevalling? Alle info op een rij.
Meconium verschijnt geleidelijk in de darmen van de foetus tijdens de zwangerschap, vanaf het einde van het eerste trimester. Het bestaat uit water, gal, darmsecreties, darmcelschilfers, bloed en eiwitten, maar ook uit afvalstoffen van het vruchtwater, dat de baby tijdens de zwangerschap binnenkrijgt.
De pasgeboren baby stoot meconium uit in de eerste 24 uur na de geboorte. Soms al zodra de baby geboren is (of zelfs iets eerder), soms iets later. Na de geboorte zal het medische team uitkijken naar deze eerste uitscheiding, omdat die aangeeft dat het maagdarmkanaal van de baby goed werkt.
Nu je weet wat meconium is, word je geconfronteerd met een eerste ‘probleem’: luiers gevuld met meconium… Als je er snel bij bent, volstaan warm water en wat babyzeep om de billen van je baby proper te maken, maar hoe langer je wacht, hoe meer het goedje aankoekt. Is het al opgedroogd? Gebruik dan een olie, reinigingsmelk of liniment om het meconium zachtjes te verwijderen.
Waarom mogen baby’s na de geboorte niet onmiddellijk in bad?
De foetus beschermt zijn vitale organen tegen zuurstoftekort door de andere organen te redden. Zijn darmen reageren en zijn anale sluitspier ontspant in de baarmoeder, waardoor meconium in het vruchtwater terecht komt. Op de echo zijn dan donkere vlekken te zien, en als je vliezen breken, wordt je afscheiding groenig, een beetje zoals erwtenpuree.
De aanwezigheid van meconium in het vruchtwater betekent echter niet altijd dat er een probleem is, vooral niet als je voldragen of overtijd bent: het komt vaker voor en is niet noodzakelijk pathologisch. Eerder in de zwangerschap wordt het uitdrijven van meconium daarentegen wel als abnormaal beschouwd. Het is dan hoogstwaarschijnlijk een teken van een in utero ontwikkelde infectie. Vaak wordt dan besloten om de bevalling in te leiden.
Lees ook: Waarom is colostrum ‘vloeibaar goud’?
Tijdens de bevalling zal het medische team bijzondere aandacht besteden aan de baby als er voor de geboorte of tijdens de bevalling meconium is uitgescheiden. Als er bijkomende klinische tekenen zijn, zoals een abnormale hartslag, kan dit erop wijzen dat de baby in foetale nood verkeert en kan medisch ingrijpen nodig zijn. Als een baby in stuitligging ligt, kan hij of zij meconium uitdrijven bij de geboorte doordat de ribbenkast wordt samengedrukt. Dit is niet noodzakelijk een teken van lijden. Raak dus niet in paniek als je verbaasd bent dit kleverige, zwartachtige materiaal te zien wanneer je je baby voor het eerst ziet.
Wanneer meconium echter voor of tijdens de geboorte wordt uitgestoten, bestaat het risico dat dit materiaal wordt ingeademd. Dit staat bekend als het meconium inhalatie syndroom (MIS): de luchtwegen kunnen blokkeren, wat ademnood en andere longaandoeningen kan veroorzaken. In de meeste gevallen kunnen de gevolgen van meconiuminhalatie, zoals pulmonale hypertensie of pneumothorax worden beperkt door onmiddellijke verzorging van de zuigeling bij de geboorte. In ernstiger gevallen zal ademhalingsondersteuning en/of antibioticabehandeling voor infectie worden opgestart. Na een MIS, blijft de pasgeborene in ieder geval onder nauwlettend toezicht.
Lees ook: Wrapped bath: je baby baden in een hydrofiele doek biedt heel wat voordelen
 |
 |
