De tijgermug (Aedes albopictus) is een mug die van oorsprong uit Zuidoost-Azië komt, maar die meer en meer ook bij ons opduikt. Een steek kan gevaarlijk zijn, want een tijgermug kan virussen overbrengen zoals chikungunya, dengue (knokkelkoorts), westnijlvirus en zika. 

Tijgermuggen leggen eitjes in laagjes water, tussen planten en bijvoorbeeld ook in oude autobanden. Via de handel is de tijgermug in alle werelddelen terecht gekomen, waaronder in Zuid-Europa. Mede door de klimaatopwarming is ze bezig aan een opmars richting het noorden van Europa. In België is ze momenteel (nog) niet gevestigd, maar in onze buurlanden wel al. “Een vroege opsporing is noodzakelijk om zijn vestiging in België te vertragen en zo het uitbreken van muggenovergedraagbare ziekten te voorkomen,” aldus Sciensano. Wie een tijgermug spot, wordt dan ook gevraagd om dat te melden via de website muggensurveillance.be, of via de mobiele applicatie.

Een tijgermug is kleiner dan de klassieke mug die in Vlaanderen voorkomt, en heeft kenmerkende zwart-witte strepen op lichaam en poten. In tegenstelling tot de mug die we kennen, steekt een tijgermug niet alleen ’s avonds of ’s nachts, maar is die ook overdag agressief.

Of je gestoken bent door een tijgermug of een gewone mug, kan je aan de beet zelf niet zien, want ze zien er exact hetzelfde uit. De beet zelf jeukt ook niet opvallend meer. De steek van een vrouwelijke tijgermug (het mannetje steekt geen mensen) is wel pijnlijk.