Ziekte van Dupuytren: kromme vingers

dossier

De ziekte van Dupuytren, voor het eerst beschreven door de Parijse chirurg Dr.Guillaume Dupuytren in 1831, wordt gekenmerkt door het ontstaan van harde knobbels (nodules van fibreus weefsel) in de handpalm. Deze knobbels kunnen uitgroeien tot strengen die de vingers gebogen houden (klauwhand).

Lees ook: Wat zijn die onderhuidse bultjes en knobbels?

Symptomen ziekte van Dupuytren

Doorgaans begint de aandoening met een kleine, soms pijnlijke verdikking in de handpalm. Geleidelijk ontwikkelt zich een onderhuidse streng die langzaam samentrekt. Dit leidt ertoe dat de vinger steeds meer gekromd raakt, zonder volledig gestrekt te kunnen worden. Dit komt het vaakst voor in de pink en ringvinger, maar ook andere vingers kunnen worden aangetast. Naarmate de contractuur van de vingers toeneemt, ondervindt de patiënt steeds meer hinder bij het gebruik van de hand. Ook de duim is soms getroffen. Die buigt meestal niet naar binnen, maar gaat tegen de wijsvinger aanleunen.

De snelheid waarmee de ziekte evolueert, verschilt sterk van patiënt tot patiënt. Sommige mensen lopen twintig jaar rond met een onschuldig knobbeltje in de handpalm, anderen ontwikkelen in een paar maanden een echte klauw.

Lees ook: Knobbel op hand, pols of voet: wat is een cyste of ganglion?

Ontstaan

Zo'n tachtig procent van de patiënten zijn mannen. Zij ontwikkelen de aandoening meestal pas na hun vijftigste, vrouwen na hun zestigste. Er is duidelijk een erfelijke component: vaak zijn er meerdere patiënten in één familie. Daarnaast kunnen verschillende factoren bijdragen tot het ontstaan van de ziekte, waaronder diabetes, epilepsie, alcoholisme, roken en ernstige verwondingen van de hand. De precieze oorzaak van de aandoening is niet bekend. Wel is geweten dat de ziekte van Dupuytren vaker voorkomt bij mensen met epilepsie of leveraandoeningen.

Lees ook: Artrose: symptomen en diagnose

Behandeling ziekte van Dupuytren

1. Operatie: Bij een uitgebreide aandoening is een operatie om het aangetaste weefsel te verwijderen de beste behandeling. Echter, de aandoening kan ook na de operatie terugkomen.
2. Aponeurotomie met naald: Deze behandeling kan onder lokale verdoving tijdens een consult uitgevoerd worden. De hand wordt eerst verdoofd, waarna met een naald de Dupuytren strengen op verschillende plaatsen worden doorgesneden. Dit maakt het mogelijk de hand beter te strekken, met enkele kleine wondjes die snel genezen.
3. Injecties met collagenase (Xiapex): Bij deze nieuwe behandeling worden inspuitingen met collagenase in de strengen gegeven, waardoor deze afbreken en de vinger weer gestrekt kan worden. Studies tonen aan dat deze behandeling veilig is en voor veel patiënten een alternatief kan zijn voor een operatie.

Bronnen:
https://www.uzleuven.be
https://www.uza.be