Getuigenis: werken met fibromyalgie

Patiënten met fibromyalgie hebben onder andere last van chronische pijn, zware vermoeidheid, hoofdpijn, slaapstoornissen, darmklachten, angst en stress en concentratiestoornissen. Kan je werken met fibromyalgie? En hoe gaat dat dan? De dertigjarige Gentse Tessa vertelt haar verhaal.

“Werken met fibromyalgie Is voor velen onmogelijk, voor anderen dan weer geen enkel probleem. En ik? Ik zit daar zo’n beetje tussenin. Ik balanceer steeds op het fijne koord tussen “dit gaat prima” en “dit gaat mis”. In mijn bijna 10 werkjaren is het constant zoeken geweest, en nog altijd eigenlijk. 

Als interieurvormgever ben ik gestart met een job in retail, meubelverkoop. Sleuren met dozen decoratie en hele meubels. Aan een kassa steeds op dezelfde vierkante meter staan trappelen. Fysiek bleek dit voor mij veel te zwaar.

Ik koos een kantoorjob bij een keukenfirma. De hele dag op een stoel aan een scherm. Soms eens door de toonzaal wandelen met een klant. Ideaal, dacht ik. Maar dit bleek uiteindelijk mentaal veel te zwaar. 

Tja, wat dan he? Ik heb mijn prioriteiten moeten stellen: Voldoende afwisseling, en toch nood aan voorspelbaarheid. Mijn creatieve ei kwijt kunnen, en ook voldoening vinden. Ik wil werken, maar heb flexibiliteit nodig om naar de noden van mijn lichaam te kunnen luisteren. 

De ene week kan ik namelijk prima een full-time job aan, maar de andere is een part-time job al veel te veel. Om die onregelmatigheid te kunnen opvangen koos ik dan ook voor 2 jobs. Eén dag per week heb ik een kantoorjob, en 4 voormiddagen ga ik werken als poetshulp. Hiermee haal ik al mijn prioriteiten. Ik geef mezelf zo ook de tijd en ruimte om extra te werken wanneer ik kan. Dit gaat al een paar jaar vrij goed. Ik ga met plezier naar mijn jobs en haal er zoveel voldoening uit. Ik forceer mijn lichaam niet en heb zo dan ook weinig of geen klachten. Ideaal!

Financieel is het zo natuurlijk iets moeilijker. Meer uren kloppen betekend voor mij steevast ook meer pijn. Meer pijn brengen mij ook meer uitgaven aan therapieën en hulpmiddelen om die pijn te verzachten. Dus dat gaat niet op. Ik kies er bewust voor om minder te werken, minder te verdienen maar meer te leven. 

Leven is dan ook niet 2 keer per jaar op reis en vaak uit eten en … Nee, leven is voor mij en mijn lichaam kiezen. Leven is een boek lezen, vers en gezond eten kunnen koken, een wandeling door het bos om te ontladen, kunnen sporten,… Ik maak elke dag de balans tussen dingen die me energie geven, en zaken die me energie kosten. Dat “leven” maakt voor mij dan ook een enorm verschil in mijn klachten en levenskwaliteit. 

Het grote gevaar voor mij schuilt steeds in de periodes waarin het “goed” gaat. Ik ben snel geneigd om meer hooi op mijn vork te nemen wanneer ik amper klachten heb. Telkens opnieuw laat ik me vangen aan mijn ijverigheid. Of is dat de sociale druk die je voelt als chronisch “zieke” om toch mee te draaien in het normale 9 to 5 leven…”