20 maart - Geen requiem, maar ook geen Pasen

mijn-verhaal do 20 maart 2008
Voor de fanatieke lezers van mijn gezondheidsbulletin (misschien minder dan Brusselmans en zeker minder dan Claus momenteel) het allerlaatste nieuws.
Zoals ik schrijf in mijn titel, is het inderdaad nog geen requiem maar ik voel het wel zo aan. Elke dag een beetje zwakker worden, vermageren, brandwondjes in mijn keel die met een soort medicijnencocktail tijdelijk pijnloos worden. Maar het ergste is niet meer eten meer bepaald, niet meer kunnen zwelgen. Ik ben volledig mijn smaakpapillen kwijtgeraakt, alles smaakt naar metaal. Maar ik ben nog niet blind geworden en mijn reukzin is ook nog volledig intact. En als ik dan probeer iets in mijn mond te stoppen (en ik heb vanalles geprobeerd) blijft het kleven aan mijn gehemelte en in het ergste geval in mijn keel waardoor ik voordurend moet hoesten en iets drinken om niet te verslikken. Na 2 (nog 5) weken bestraling en 3( nog 4 ) chemo's voel ik mij nu al fysisch aan het einde van mijn latijn, en ik heb dan nog latijns-griekse gestudeerd. Mentaal blijf ik even sterk maar van één ding heb ik schrik nl, mijn spook en de kwelduivel van al mijn favoriete lezeressen, de vermagering ! Dat is geen ring om te vermageren maar kilo's kwijt zijn. En het dreigement van mijn vriendelijke doktor dat als ik 10% gewicht verlies, mij een maagsonde te steken zodat ik elke nacht kunstmatig zal bevrucht worden, sorry gevoed worden. maar dan moet ik wel weer eerst een nachtje in de kliniek om te zorgen dat het 'pakt'. Geen leuk vooruitzicht, maar omdat ik vroeger al zo een moeilijke eter was (nogthans geen slechte jeugd gehad) vrees ik dat ik erbij zal moeten neerleggen (letterlijk). Voorlopig overleef ik met papjes als bijvoeding , 250 Kcal per 200 ml., een echte kaloriebom, maar ook weer aan 2 euro per stuk zonder terugbetaling en ik drink er 4 per dag. Dus zelfs met 1000 kalorieen wordt ik nog uitgelachen door de Weight Watchers. Om het heel cru te zeggen aan diegenen die gewicht willen verliezen : bezorg Uzelf een goede, garandeerd geneesbare tumor en voor de zomer wordt U diegene die ik niet wil zijn.
Maar dus ook geen pasen : mijn herrijzenis is nog niet voor morgen, maar op deze witte donderdag ben ik blij dat ik niet zoals Jezus moest zeggen aan zijn volgelingen : kunnen jullie dan geen avond met mij waken . Ik heb veel aan jullie steun en ook van wildvreemde mensen sedert mijn verhaal (die jullie al in voorpublicatie gelezen hebben) gepubliceerd is in " -gezondheid.be-", (stoef stoef).
Dit verlengd weekend staat de foor in Kortrijk, ik zal maar kijken naar de oliebollen, de frieten en hamburgers, de suikerspinnen en een keer 'schieten' om mijn frustraties toch ergens kwijt te geraken.

e pluribus unum

geert
geertmaria@hotmail.com