5 april - Dopingtijd

mijn-verhaal zaterdag 5 april
Weer tijd voor een beetje nieuws. Dinsdag hebben ze mijn een maagsonde gestoken (een zogenaamd p.e.q. sonde) wat een leerrijke term is voor een gat in uw maag. Ze nieten letterlijk van binnenuit de maagwand aan de huid buitenhuid en dan maken ze er een gaatje in van zo'n 5 mm. De eerste dag was het erg pijnlijk maar met een paar pijnstillers ging het nog. Vanaf woensdag kreeg ik alleen maar water om te zien als er geen lekken waren (die loodgieters van tegenwoordig !!, gelukkig werken ze niet in 't zwart) en vanaf donderdag dus maagvoeding. Ik wil hier geen reclame maken maar het is van NUTRICIA .
Schandelig genoeg kost het nogal veel en we weten nog niet hoeveel de ziekenkas tussenkomst. Ondertussen al gezocht op internet naar korting in de Colruyt, Carrefour, Delhaize, Bond van grote gezinnen, en kortingsbonnen maar mijn speurtocht was tevergeefs. De vraag is te klein en de marge nog kleiner. Dan zitten ze daar allemaal met hun gelul over de goedkoopste te zijn, maar over mijn koopkracht maken ze zich geen zorgen.
Nu, al bij al valt het nog mee. Gisteren zijn voor de eerste keer de thuisverpleegsters gekomen, echt lieve mensen, maar veel zullen ze niet meer moeten komen, want het systeemke zit echt eenvoudig ineen en na een paar keer zal dat wel alleen gaan. Alleen voor de wondverzorging zullen ze nog moeten langskomen. Het voordeel is ook dat ik alleen maar voeding neem 's nacht zodat ik overdag kan doen wat ik wil. Ik wil ook nog wel een chapeauke doen aan de sociale dienst van de kliniek die voor die thuisbezorging gezorgd heeft. Na een paar telefoontjes stonden de dozen voeding en een staander mooi in de gang bij ons beneden, geen enkel probleem , dus chapeau. Als het goed is moet het ook ne keer gezegd worden.
Nog 15 bestralingen en 2 chemo is het is algelopen, maar natuurlijk beginnen dan alle nazorgen en controles. Het is pas een week na de laatste bestraling dat ze terug een biopsie gaan doen, en foto's nemen om te zien als de tumor effectief verdwenen is, dus het zal nog een paar weken op hete kolen lopen zijn. Maar ondertussen komen de lenteklassieker eraan, de baxter zullen daar ook weer in het rond vliegen, maar van één ding ben ik zeker, ik heb liever een thuisverzorgster dan van die wielerverzorgers die maar rondspuiten.

ziezo, tot volgende keer en van deze keer is aan mij om te zeggen : houdt ulder kloek !!

Geert en Christine
geertmaria@hotmail.com