nieuws
Ondanks het feit dat onderstaande tips slechts standaardadviezen zijn en het stotteren van uw kind niet zullen verhelpen, zijn ze toch nuttig om u en uw kind een beetje verder te helpen.
• Breng niet voortdurend correcties aan, laat het kind niet constant herhalen wat het zegt, wijs niet voortdurend op het gestotter. Dat maakt spreken onaangenaam en frustrerend.
• Laat je kind uitspreken, help niet voortdurend.
• Adviezen als: 'denk eerst goed na’, haal eens diep adem', “wees eens wat rustiger' doen het zelfvertrouwen dalen
• Gedachten als 'wat stottert hij toch weer erg' of 'gisteren ging het toch veel beter' werken als stoorzenders
• Spreek rustig met je kind, geef je kind de tijd om zijn gedachten uit te drukken. Dit is efficiënter dan je kind aanmanen om trager of rustiger te spreken
• Hou oogcontact
• Het is belangrijk je aandacht te richten op wat het kind zegt en niet op de manier waarop het dit doet. Wat je kind zegt blijft belangrijker dan hoe hij dit zegt
• Besteed veel aandacht aan wat je kind leuk vindt en kan. Bemoedig en steun hem daarin. Kinderen, zowel jonge als oudere, zijn heel gevoelig voor de waardering van hun ouders. Zo bevordert u het zelfvertrouwen van je kind. Probeer dus niet alleen stil te staan bij het stotteren van het kind.
• Laat je kind voelen dat je van hem houdt en dat hij belangrijk voor je is
• Bescherm je kind niet te veel. Geef je kind verantwoordelijkheden, laat het zelf antwoorden in de winkel of aan de telefoon, doe het niet in zijn plaats. Ook een stotterend kind moet de kans krijgen zich te ontwikkelen door zelfstandigheid te oefenen. Het kind moet leren voor zichzelf te praten, assertief te reageren of om te gaan met kritiek.
• Vertel de leerkracht dat je kind stottert, vóór de eerste schooldag of tijdens de eerste schooldagen.
• Wordt er op school gelachen met je kind, breng de leraar dan meteen op de hoogte.
… en leerkrachten
• Geef zelf het goede voorbeeld door rustig te praten
• Geef het kind de tijd te praten, het heeft evenveel te zeggen dan andere kinderen, alleen kan het wat langer duren
• De rare bewegingen en grimassen zijn pogingen van het kind om stotters te overwinnen en verder te kunnen praten. Dit maakt deel uit van het stotteren en wil niet zeggen dat het kind bijvoorbeeld niet slim is
• Sla het kind niet over, maar geef het net als de andere leerlingen beurten. Plaats het kind niet in een uitzonderingspositie maar hou er rekening mee dat het stottert
• Behandel het stotterend kind zoals elk ander kind, bescherming vanwege het stotteren is slecht voor de ontwikkeling.
• Probeer niet op eigen houtje iets te doen tegen het stotteren van het kind. De kans is groot dat u meer kwaad dan goed doet. Bespreek met de ouders wat je het best kan doen, meestal volgen ze therapie met hun kind, en kunnen zij zeggen hoe ermee om te gaan en wat zeker niet te doen
• Kinderen kunnen gefrustreerd raken als ze uitgelachen, gepest of nagedaan worden door andere kinderen waardoor ze agressief of onhandelbaar kunnen reageren. Praat met het kind, probeer te achterhalen waarom het zo reageert.
• Probeer het stotteren aanvaardbaar te maken voor de klas zodat het geen taboe wordt. Spreek over het stotteren in de klas. Informatie geven kan bepalend zijn om pestgedrag te voorkomen. Lachen of pesten met het stotteren mag niet getolereerd worden. Een stotterend kind mag niet geïsoleerd raken.
 |
 |
