nieuws
Mannen van middelbare leeftijd wiens hartfrequentie in rust in de voorbije vijf jaar is toegenomen, hebben over een periode van 20 jaar een veel hoger overlijdensrisico dan mannen wiens hartfrequentie in rust onveranderd is gebleven of gedaald is, zo meldden onderzoekers ter gelegenheid van de Scientific Sessions 2006 van de American Heart Association.
Een langetermijnstijging van de hartfrequentie in rust verhoogde het risico op overlijden van mannen op middelbare leeftijd met ongeveer 50 procent20 procent verminderde, zo bleek uit het Franse onderzoek.
De hartfrequentie in rust, gemeten in slagen per minuut, wordt bij medische onderzoeken routinematig bepaald. De hartfrequentie in rust is een indicator van de arbeid die het hart moet leveren om een adequate doorbloeding te onderhouden. Een hartfrequentie in rust van 60-80 slagen per minuut wordt als normaal beschouwd. Sportbeoefenaars of mensen in uitstekende lichamelijke conditie hebben doorgaans een hartfrequentie in rust in de buurt van 40-50, aldus de onderzoekers.
In andere onderzoeken was reeds gebleken dat een hoge hartfrequentie in rust gepaard gaat met een hoger overlijdensgevaar, maar het onderzoek van het Franse team is de eerste die de betekenis van een verandering in hartfrequentie in rust over meerdere jaren heeft onderzocht.
De onderzoekers analyseerden de medische geschiedenissen van 4.320 Franse mannen met leeftijden van 42 tot 53. De mannen werden gedurende vijf jaar jaarlijks onderzocht. Tijdens de follow-up van meer dan 20 jaar, overleden 1.018 mannen aan diverse oorzaken, waaronder cardiovasculaire ziekten. Na aanpassen voor andere risicofactoren zoals leeftijd, lichamelijke activiteit, rookgedrag, body mass index, systolische bloeddruk, bloedsuiker en totale cholesterol, vonden de onderzoekers bij mannen waarbij de hartfrequentie in rust met meer dan 7 slagen per minuut gestegen was, een toename in mortaliteit met 47 procent, terwijl mannen waarbij de hartfrequentie in rust met meer dan 7 slagen was gedaald, een daling van de mortaliteit met 18 procent vertoonden.
De onderzoekers concludeerden dat de hartfrequentie in rust en de veranderingen van deze waarde onafhankelijke risicofactoren voor de mortaliteit in de algemene populatie kunnen zijn. Op basis van dit onderzoek zou men patiënten met een stijging van de hartfrequentie in rust gedurende verschillende jaren moeten onderzoeken en testen om na te gaan wat de oorzaak kan zijn.
 |
 |
