Homocysteïne en atherosclerose

dossier Roken, te hoog gehalte van cholesterol en andere vetstoffen in het bloed, verhoogde bloeddruk, diabetes en het voorkomen van slagaderverkalking (atherosclerose) en hart- en vaatziekten in de familie zijn bekende risicofactoren voor atherosclerose. Ook verhoogde homocysteïne in het bloed (hyperhomocysteïnemie) is een belangrijke risicofactor voor hart- en vaatziekten. Homocysteïne is een stof die door het lichaam zelf wordt aangemaakt.
Homocysteïne is een zwavelhoudend aminozuur dat in het lichaam wordt gevormd (normaalwaarde ongeveer 10 micromol/l of nmol/ml).
Onderzoek heeft uitgewezen dat een matige verhoging van homocysteïnemie de kans op een hartinfarct doet toenemen met een factor 3. De helft van de mensen met een verhoogde homocysteïne hebben perifeer arteriëel vaatlijden (PAV). Verhoogde homocysteïnemieconcentraties komen voor bij 34% van de mensen die een beroerte hebben gekregen.

Lees ook: Perifeer arterieel vaatlijden (PAV) of 'etalagebenen'

Lees ook: Beroerte (Cerebro Vasculair Accident)

Oorzaken van hyperhomocysteïnemie

• Erfelijk: Defecten in bepaalde enzymen veroorzaken hyperhomocysteïnemie.
• Vitaminetekorten: Tekorten van vitamine B6, B12 of folaat kunnen de homocysteïneconcentraties verhogen.
• N ierfalen: bij een slecht werkende nier stijgt het homocysteïnegehalte in het bloed.

Behandeling

Opsporing van hyperhomocysteïnemie bij personen met vroegtijdige atherosclerose en/of trombose wordt aangeraden. Door middel van een bloedonderzoek kan men de hoeveelheid homocystïne bepalen.
Foliumzuur (1-5 mg/dag) , aangevuld met vitamine B12 verlaagt het homocysteïnegehalte met 30-40%. Er bestaan echter tot nu toe geen afdoende bewijzen dat dit het risico op vaat- en hartziekten zou verminderen.