- dossierGezond broodbeleg: wat zijn de beste keuzes?
- dossier7 tips om je metabolisme te verbeteren
- dossierVerrassend: de impact van wandelen in de buitenlucht op onze hersenen
- dossierIJzerstapelingsziekte of hemochromatose: symptomen en diagnose
- nieuwsEen interactieve tentoonstelling om de mysteries van je darmen te begrijpen
Waarom wordt jodium toegevoegd aan brood?
nieuws
Sinds vorig jaar gebruiken Belgische bakkers gejodeerd zout in hun brood.
De inname van jodium door de Belgische bevolking is te laag. Daarom beveelt de Hoge Gezondheidsraad het gebruik van gejodeerd zout (zout verrijkt met jodium) aan. Zout is een goedkope en gemakkelijke drager van jodium. Jodium is een oligoelement dat essentieel is voor onze gezondheid: jodium is namelijk een belangrijke schakel in de werking van de schildklier, meer precies in de functionering van schildklierhormonen die het metabolisme regelen van alle cellen van ons lichaam en in het groeiproces van alle organen, in het bijzonder dat van de hersenen in het begin van het leven.
Jodiumtekort kan leiden tot een groot aantal aandoeningen, afhankelijk van de leeftijd waarop het tekort ontstaat. Een licht tekort kan leiden tot lusteloosheid, vermoeidheid, verminderde eetlust, vertraagde hartslag, depressiviteit en verlaagde vruchtbaarheid. Een opvallender gevolg van een ernstig jodiumtekort is krop, waarbij de schildklier zichtbaar vergroot is, met ademhalings- en slikproblemen tot gevolg. Deze verdikkingen ter hoogte van de schildklier kunnen soms de oorzaak zijn van een abnormale verhoogde productie van schildklierhormonen (hyperthyroïdie).
De hersenenontwikkeling start reeds tijdens de groei van de foetus en loopt door tot het einde van het derde levensjaar. Zelfs een licht tekort aan jodium kan gevolgen hebben voor de optimale groei van de hersenen van de pasgeborene. Zwangere vrouwen en vrouwen met een kinderwens worden daarom specifiek aangeraden om voldoende vis- en zeevruchten te eten (minstens 2 keer per week) en om voedingssupplementen in te nemen die speciaal voor hen ontwikkeld zijn omdat ze jodium bevatten.
Gejodeerd zout is aanbevolen ter vervanging van gewoon keukenzout bij de bereiding van de maaltijden thuis en buitenhuis (restaurant, bedrijfsrestaurant, schoolkeuken,…) en in brood.
De vervanging van keukenzout door gejodeerd zout in brood is de meest eenvoudige oplossing van het probleem. Ze wordt overigens al in meerdere Europese landen met succes toegepast.
De bakkers zijn niet verplicht, maar worden sterk aangemoedigd om uitsluitend gejodeerd zout te gebruiken bij de bereiding van brood. Op het voorverpakt brood, staat in de ingrediëntenlijst vermeld of het brood al dan niet gejodeerd zout bevat. Brood dat ter plekke verpakt wordt (bakkerij, supermarkt) dient niet verplicht alle ingrediënten te bevatten op het etiket, maar u hebt uiteraard het recht om nadere informatie te vragen. Ook mensen met hyperthyroïdie kunnen brood eten met gejodeerd zout indien ze een behandeling volgen tegen de hyperthyroïdie.
De toevoeging van jodium leidt niet tot smaakverschillen. Ter informatie, het jodium wordt in zeer geringe hoeveelheid toegevoegd (tot maximum 15 ppm. Dit komt overeen met 15 mg jodium per kg zout). In 100 g brood zit ongeveer 1,25 g zout.
Ook mensen die zogezegd "allergisch voor jodium" zijn, kunnen met een gerust hart brood met gejodeerd zout eten. Een zogenaamde "jodiumallergie" komt eerst en vooral uiterst zelden voor. Bovendien is deze terminologie bedriegelijk, want een jodiumallergie bestaat in feite niet. Zelfs in het geval van contrastvloeistoffen op basis van jodium, is het aanwezige jodium niet verantwoordelijk voor de allergische reactie. Hetzelfde geldt voor "jodiumallergie" in verband met zeevruchten of ontsmettingsmiddelen (op basis van jodium zoals povidone). De bron of drager van jodium is dus bepalend voor het al dan niet optreden van een allergische reactie. Niet alle producten die rijk zijn aan jodium zullen dus een reactie veroorzaken. Veelal betekent een "jodiumallergie" dat je allergisch bent voor andere componenten die aanwezig zijn in de producten die rijk zijn aan jodium, zoals bepaalde spierproteïnen of spiereiwitten in vissen, schaaldieren of weekdieren. De term wordt dus verkeerdelijk gebruikt in de medische literatuur. Het zou correcter zij om de spreken van een "intolerantie voor zeevruchten", "dermatitis bij toepassing van povidone" en "hypergevoeligheid voor contrastvloeistoffen".
Ingeval van brood waarbij gejodeerd zout toegepast wordt, is het jodium aanwezig onder de vorm van kaliumjodide of jodaat. Deze vorm veroorzaakt geen "jodiumallergie". Als je allergisch bent voor vis en schaaldieren, is het eten van voldoende brood met gejodeerd zout bovendien des te belangrijk omdat jodium een essentieel micronutrient is voor ons lichaam (zie ook de eerste vragen rond gejodeerd zout).
Meer info: www.alledagenbrood.be