Waarop letten bij het eten van insecten?

nieuws De consumptie van insecten houdt geen grote gevaren in voor de gezondheid, wanneer die insecten in correcte omstandigheden gekweekt en verwerkt zijn en bereid worden. Dat zeggen de Hoge Gezondheidsraad en het Wetenschappelijk Comité van het Federaal Agentschap voor de veiligheid van de voedselketen (FAVV) in een advies over de veiligheid van insecten voor menselijke consumptie.

Alternatieve bron van eiwitten
Insecten lijken potentieel interessant in de zoektocht naar alternatieve bronnen voor voedingseiwitten. Gezien de productie van dierlijke eiwitten vragen doet rijzen rond milieuproblematiek, het wereldvoedselvraagstuk, de (overmatige) consumptie, etc., winnen alternatieve bronnen van voedingseiwitten steeds meer aan belang.
Eetbare insecten, ook “micro-livestock” of “mini-livestock” genoemd, zijn vrij voedzaam. Ze bevatten eiwitten (met een samenstelling vergelijkbaar met die van vlees), vitamines, mineralen en vetzuren.
De insecten kunnen rauw, maar ook gedroogd, gemalen, verpulverd, verhit (gestoomd, gekookt, geroosterd, gebakken, gefrituurd), ingeblikt of gevriesdroogd verkocht worden.
Naargelang de soort, worden insecten door de mens geconsumeerd in verschillende stadia van ontwikkeling, nl. in ei-, larve-, pop- of volwassen stadium. Veelal worden insecten in hun geheel geconsumeerd, maar ze kunnen ook verwerkt worden tot pasta’s of poeders.

Mogelijke gezondheidsrisico's

Insecten kunnen ziekmakende micro-organismen (schimmels, bacteriën, parasieten, enzovoorts) en giftige stoffen bevatten die bij consumptie een gevaar voor de gezondheid kunnen betekenen.
• De kweek-, verwerkings- en bewaarcondities zijn in grote mate bepalend voor de voedselveiligheid van eetbare insecten. Zo moet er bv. bijzondere aandacht worden besteed aan de bacteriologische, mycologische en chemische risico’s verbonden aan de consumptie van insecten gevoed op basis van mest, turf of organisch afval.
• Door een aangepaste hittebehandeling zoals sterilisatie kunnen de meeste micro-organismen vernietigd worden, maar dit gebeurt niet altijd.
• De risico’s bij consumptie van insecten uit wildvang zijn groter dan bij insecten die in een gestandaardiseerde omgeving gekweekt worden.

Wat kunt u zelf doen?
• Respecteer de bewaartermijnen en -condities die op het etiket vermeld staan. Zo kan meelwormenpasta geopend bijvoorbeeld slechts enkele dagen in de koelkast bewaard worden.
• Alle insecten moeten verhit worden voor consumptie (minimaal blancheren, koken, frituren of wokken). Gekweekte insecten worden niet altijd verhit tijdens het productieproces, maar worden soms ingevroren en gevriesdroogd.
• Mensen die allergisch zijn voor huisstofmijt en schelp- en schaaldieren zijn mogelijk ook allergisch voor insecten, bijvoorbeeld meelwormen (Tenebrio molitor) en kleine meelwormen (Alphitobius diaperinus). Deze informatie moet dan ook vermeld staan op het etiket.
• Aanhangsels zoals poten en vleugels (van bv. sprinkhanen en krekels) kunnen de darmen perforeren en moeten dan ook voor de consumptie verwijderd worden.
• Het wordt ten stelligste afgeraden insecten in het wild in te zamelen, zelf insecten te kweken of insecten aan te kopen bij kwekers van insecten bestemd als vis- of vogelvoer, als voeder voor reptielen en andere insectivoren, waarbij het kweekproces geen rekening houdt met mogelijke gevaren in geval van humane consumptie.

Meer info
Het volledige advies is te vinden op de website van de Hoge Gezondheidsraad (http://tinyurl.com/HGR-9160-insecten) en het Wetenschappelijk Comité van het FAVV (http://www.favv.be/wetenschappelijkcomite/adviezen/).

Lees ook: Insecten eten: gezond of gevaarlijk?