Getuigenis: “Ik mis mijn zwangere buik”

dossier “Maandenlang wrijf je over je buik, draag je zorg voor die buik, praat je tegen je buik. En dan moet je ‘m plots inruilen voor een kindje dat je niet kent?!” Amélie werd een kleine vier maanden geleden mama van Juliette en heeft last van het legebuiksyndroom. Hoewel de liefde voor haar dochter elke dag groeit, heeft ze toch heel vaak heimwee naar de zwangerschap. "Ik heb niet echt veel kunnen genieten van mijn zwangerschap. De eerste vier maanden was ik enorm misselijk, ik verloor zelfs 8 kilogram. We hadden vier jaar geprobeerd om een kindje te krijgen. Vier jaar lang heb ik keihard verlangd naar die dikke buik, dus ik was superteleurgesteld dat ik net was vermagerd. En toen mijn buik eindelijk wel wat ronder werd, kreeg ik last van bloedarmoede, waardoor ik snel uitgeput raakte als ik rondliep en dus heel vaak aan de zetel of het bed gekluisterd zat. De momenten waarop ik wel buiten kwam, genoot ik gelukkig des te meer. Van mijn zwangerschapskleedjes, die al zo lang in mijn kast hingen, van de blikken naar mijn buik, van de schopjes die ik voelde… Ik was wel heel bang voor de bevalling, maar uiteindelijk werd het de mooiste dag van mijn leven.

Postpartum

Baby bump blues