Gerelateerde artikels
Kattenbeten kunnen gevaarlijk zijn: wat doen?
In dit artikel
Kattenbeten kunnen gevaarlijk zijn: wat doen?
dossier
Veel mensen maken zich minder zorgen over een beet van een kat dan over een hondenbeet. Dit komt omdat een hondenbeet vaak dramatischer oogt, met scheurwonden, bloeduitstortingen en grillige wondranden. Toch zijn kattenbeten niet zonder risico. Door hun scherpe hoektanden veroorzaken katten diepe punctiewonden, wat een ideale broedplaats vormt voor bacteriën. Onderzoek toont aan dat tot 50% van de kattenbeten leidt tot een infectie, terwijl dit percentage bij hondenbeten lager ligt.
Lees ook: Hondenbeet kan gevaarlijk zijn: hoe behandelen?
Uit een studie van de Amerikaanse Mayo Clinic blijkt dat 1 op de 3 slachtoffers van een kattenbeet in de hand in het ziekenhuis moet worden opgenomen. Bij 20% van hen is chirurgische reiniging van de wond noodzakelijk. Omdat kattenbeten kleine, diepe wonden veroorzaken, kunnen bacteriën zich snel verspreiden naar gewrichten en weefsels. Dit kan leiden tot ernstige infecties, zelfs als de wond onschuldig lijkt.
Wat te doen na een kattenbeet?
Vanwege het hoge infectierisico wordt aangeraden om altijd een arts te raadplegen na een kattenbeet, vooral bij beten in de hand, pols, voet of het gezicht. Dit geldt in het bijzonder voor mensen met een verzwakt immuunsysteem, zoals diabetespatiënten of mensen zonder milt.
Hoe een kattenbeet behandelen?
Een goede wondverzorging kan infecties helpen voorkomen:
- Spoelen: Spoel de wond onmiddellijk en overvloedig met lauwwarm water. Gebruik bij voorkeur een spuit voor extra spoeldruk.
- Desinfecteren: Bij oppervlakkige wonden kan desinfectie met povidonjodium (zoals Iso-Betadine) helpen.
- Bedekken: Dek de wond af met een schoon, vochtig verband om besmetting te voorkomen.
- Observeren: Let op tekenen van infectie, zoals roodheid, zwelling, pijn of koorts. Raadpleeg bij deze symptomen direct een arts.
Lees ook: Kattenkrabziekte: symptomen en behandeling
Kattenbeet: tetanusprik en antibiotica
Omdat kattenbeten een hoog risico op infectie met zich meebrengen, schrijven artsen vaak preventief antibiotica voor. De eerste keus is amoxicilline/clavulaanzuur, meestal gedurende 3 tot 5 dagen. Voor mensen met een penicilline-allergie zijn er alternatieve antibiotica beschikbaar.
Daarnaast is het belangrijk om te controleren of je tetanusvaccinatie up-to-date is. Als de laatste vaccinatie meer dan 10 jaar geleden plaatsvond, wordt een herhalingsinenting aanbevolen. Rabiës komt in België niet voor, maar als je in het buitenland door een kat wordt gebeten, kan een preventieve behandeling nodig zijn.
Lees ook: Vaccinatie: wanneer heb je een tetanusprik nodig?
Conclusie
Kattenbeten mogen niet onderschat worden. Zelfs kleine wondjes kunnen leiden tot ernstige infecties. Een snelle en adequate behandeling, inclusief wondreiniging, antibiotica en vaccinaties indien nodig, kan ernstige complicaties helpen voorkomen. Raadpleeg bij twijfel altijd een arts.
auteur:
Sofie Van Rossom,
gezondheidsjournalist
