nieuws
Vertoeven in een groene (planten en natuur) en blauwe (water) omgeving doet je mentale en fysieke gezondheid enorm veel deugd.
Het is een idee van Amerikaanse en Canadese onderzoekers: het concept van de ‘therapeutische landschappen’. Ze deden een enquête bij een aantal senioren in Vancouver en omgeving (het uiterste westen van Canada, aan de Stille Oceaan). Aan die personen werd gevraagd om hun gevoel te beschrijven – zowel kwalitatief als kwantitatief - wanneer ze zich in een groene omgeving (park, openbare tuin, bos, laan met bomen, een bloemenperk …) en een blauwe omgeving (meer, rivier, vijver, zee …) bevonden. Al deze contactgegevens werden vergeleken en dienden als basis voor een evaluatie van het fysieke en subjectief mentale (hoe men het zelf ervaart) welzijn.
Het resultaat toont aan dat die omgeving een zeer positieve impact heeft. Personen die regelmatig toegang hebben tot een dergelijke omgeving scoren veel beter en daar zijn meerdere redenen toe: ze worden geprikkeld om een fysieke activiteit te doen(wandelen bv.), ze zijn minder geïsoleerd (ze komen vaker buitenshuis en dat is bevorderlijk voor de sociale contacten), ze genieten van het ontspannend effect (het geluid van het water, de vogels die fluiten …). Deze observatie moet enigszins genuanceerd worden door de vragen die rijzen rond veiligheid en toegankelijkheid, maar globaal gezien mogen we stellen dat er een reële gunstige invloed is.
De onderzoekers besluiten dat de voorziening van groene en blauwe ruimtes in (semi) stadsomgeving bijdraagt tot het algemeen welzijn en tot het ouder worden in goede mentale en fysieke gezondheid. En ze vermelden er nog bij dat er wel ruime aandacht wordt besteed aan speelruimte voor kinderen, en terecht, maar dat er spijtig genoeg minder ontspannende omgevingselementen voor senioren zijn.
 |
 |
