Bewegen helpt bij ziekte van Parkinson

Bij mensen met de ziekte van Parkinson sterven hersencellen die dopamine aanmaken, langzaam af. Dopamine is een stof waarmee hersencellen signalen doorgeven aan andere hersencellen. Door het tekort aan dopamine worden die signalen niet goed meer doorgegeven. Dat uit zich bij patiënten onder andere in rusttremor (beven in rusttoestand), stijfheid, instabiliteit, traagheid en een veranderd looppatroon, ook ‘bevriezing’ van de gang genaamd. 

De oorzaak van de ziekte is in de meeste gevallen niet gekend en is slechts zelden te wijten aan een genetische afwijking. De meeste patiënten vertonen de eerste tekenen tussen 50 en 70 jaar. Vandaag zijn er 40 000 patiënten in België, maar dat aantal zal nog toenemen, want Parkinson is de snelst groeiende neurologische aandoening ter wereld.

De behandelingen van parkinson kunnen de ziekte vooralsnog niet genezen, maar helpen wel de symptomen te maskeren. Uit onderzoek bij 8000 patiënten wereldwijd blijkt nu dat ook bewegingstherapie nuttig is voor mensen met parkinson. Conventionele bewegingstherapie zoals kinesitherapie wordt al langer voorgeschreven, maar dit onderzoek richt zich ook op andere vormen van bewegen zoals dansen, nordic walking, aerobic, evenwicht- en looptraining, tai chi,...

Dokter Alexandra Boogers, arts-specialist in opleiding (ASO) neurologie bevestigt het belang van bewegen: “Ik raad patiënten aan te (blijven) bewegen. Dat is namelijk erg belangrijk voor zowel de fysieke als de mentale gezondheid. In elk stadium van de ziekte heeft beweging een positief effect.  Uiteraard zal het type oefeningen die voor de patiënt het meest geschikt zijn, afhangen van het ziektestadium waarin hij of zij zich bevindt. De studie toont dat verschillende vormen van beweging een positief effect hebben op de symptomen van de ziekte. We raden de patiënt dan ook aan te kiezen voor kinesitherapie en/of een sport die hij/zij graag doet, want dan houdt men langer vol.”