Zo overleef je een autoreis met een peuter die écht niet graag in de auto zit

dossier

Maandelijks mogen we op online consultatie bij experte Karolien Raeymaekers, klinisch psycholoog-gedragstherapeut en auteur van Denk als je peuter/kleuter. Deze keer nemen we een vraag mee van Liesbeth, wiens dochtertje 2,5 jaar oud is, en helemáál niet graag in de auto zit.

Mama Liesbeth (33): Mijn zoontje kan zich goed bezighouden tijdens lange autoritten, maar mijn dochter van 2 wordt heel onrustig, al na een twintigtal minuten. Ze wordt gefrustreerd, gaat huilen, roepen, gooien met alles wat ik haar toestop… Nu we binnenkort op reis gaan naar Frankrijk kijk ik heel hard op tegen die autoreis… Vandaar mijn vraag:

Hoe kan ik mijn peuter bezighouden tijdens lange autoritten?

Karolien: "Een autovakantie is heel praktisch voor de vele spullen die je kan meenemen. De reisweg, het inpakken en de eindbestemming zijn meestal tot in de puntjes voorbereid. Maar hoe jouw zoon of dochter zo een lange rit beleeft, is veel moeilijker te voorzien. Peuters en kleuters hebben amper tijdsbesef. Hoelang een autorit zal duren en hoeveel verder Zuid-Frankrijk is in vergelijking met andere dagelijkse autoritten, is voor hen erg onduidelijk.

Bovendien zitten ze in een autostoel op de achterbank, zonder veel bewegingsruimte en met ouders die letterlijk de andere kant op kijken. Zijn bewegingsdrang is groot en tot zelfstandig spel komen is voor elke peuter nog een moeilijke opdracht. Hij wil de hele wereld ontdekken, niet enkel die kleine achterbank.

Het is dan ook belangrijk dat we begrijpen hoe moeilijk het is voor een peuter om die 12 uur durende autorit te doorstaan. Frustratie, verdriet en vermoeidheid zullen zonder twijfel opduiken en voor verzet zorgen. Onze verwachtingen kunnen dus maar best realistisch zijn van bij het vertrek. Leg die lat laag en ga op zoek hoe je in deze moeilijke situatie toch tot verbinding en afstemming komt.

Tips, spelletjes en speelgoed voor onderweg

Zorg voor een duidelijke nabijheid.

Praat tegen elkaar, wrijf over de beentjes, gooi kusjes en kijk geregeld om. Zing, speel spelletjes en toon in alle vormen dat je er bent en dat jouw peuter er niet alleen voor staat.

Probeer de tijd in de auto op een creatieve manier in te vullen, op maat van jouw peuter.

- Jouw nieuwsgierige ontdekker kan dan misschien niet rondstappen en nieuwe ruimtes ontdekken, maar zal ook plezier vinden in actie-reactie spelletjes. Spel waarbij een actie van jouw zoon/dochter iets teweegbrengt. Heel concreet is dat bijvoorbeeld een regenmaker, sensorische zandlopers, babytelefoon, rekenmachine, kinderboek met schuifjes of flappen, raamstickers of dot-art met kleine zuignappen, fidget toys of waterschilderen.

- Zijn er momenten waarbij jouw peuter meer nabijheid nodig heeft? Stop dan en knuffel, kriebel, maak lichamelijk contact. Zet je even op de achterbank naast elkaar.

- Zorg voor afwisseling. Een tweejarige heeft nog niet de taakspanning van grotere kinderen. Zorg voor een mix van rollenspel, crea, boeken, prutsspeelgoed, autospelletjes, luisterverhalen, magnetisch constructiespel en eten/drinken.

- Zorg voor pauzes vol beweging. Zoek een speeltuin onderweg om te klimmen en klauteren of loop, dans en doe samen gek tijdens de tussenstop.

Geef voorspelbaarheid waar nodig.

Heeft jouw peuter toch echt nood aan een overzicht van de dag, maak dat dan visueel zoals een daglijn in de klas. Eenvoudigweg voldoende informatie geven en vertellen wanneer het bijna middag is, wanneer je in een lange file zit of wanneer de laatste kilometers zijn ingezet, zorgt vaak voor duidelijkheid en bijgevolg rust.

Wat als dat niet meer volstaat en je kind het echt moeilijk heeft tijdens een autoreis?

Is er toch een moeilijk moment in de auto en merk je vooral veel negatief gedrag op. Zorg dan vooreerst opnieuw voor verbinding in plaats van lijnrecht tegen elkaar te staan. Geef aan dat je ziet dat het lastig is en luister actief naar wat jouw zoon/dochter aangeeft.

Begrens het gedrag. Probeer daarbij zelf de kalmte te bewaren en oordeel niet. Kijk vervolgens verder dan dat gedrag en probeer het gevoel te benoemen. Probeer de emoties van jouw kind, hoe groot of lastig ook, te zien als belangrijke signalen die ons vertellen wat jouw peuter/kleuter nodig heeft. Wanneer we die behoeften kunnen inschatten, zijn we niet telkens opnieuw brandjes aan het blussen, maar kunnen we écht helpen."

Lees ook:
Tips voor een autoreis met kinderen
De verschillende soorten zwemhulpmiddelen voor kleine kinderen
Hoe ga je best om met uitdagend gedrag van je peuter?
De leukste educatieve apps voor peuters (vanaf 2 jaar)
Kan een kind te veel speelgoed hebben (en daardoor minder spelen)?