Lipofilling borst: borstcorrectie of -vergroting met eigen vet

dossier

Borstcorrectie of -vergroting met eigen vet (lipofilling, autologe borstaugmentatie of autologe vettransplantatie) is een relatief nieuwe operatietechniek om de borsten iets te vergroten, of om afwijkingen van de borst te corrigeren na een borstsparende operatie of na een borstrecontructie.

Een voordeel van deze techniek is dat er geen prothesemateriaal wordt gebruikt en dat het resultaat heel natuurlijk en permanent is. Nadeel is dat niet al het ingespoten vet overleeft en dat meerdere ingrepen kunnen nodig zijn. 

1. Wat is lipofilling?

• Lipofilling kan gebruikt worden om kleine defecten of onregelmatigheden na een borstsparende operatie te herstellen. De borst kan bijvoorbeeld vervormd of kleiner zijn of een ingetrokken litteken vertonen. Er wordt best één jaar na beëindigen van de bestraling gewacht, omdat vaak spontane beterschap optreedt. 
• Lipofilling kan ook gebruikt worden om de negatieve gevolgen van radiotherapie (huidkwaliteit en hardere zones) te behandelen. 
•  Na een borstreconstructie met lichaamseigen weefsel is het de ideale techniek om wat extra volume toe te voegen aan de gereconstrueerde borst, of om kleine defecten op te vullen. 
• Bij een borstreconstructie met prothese of implantaat kan lipofilling een aanvulling zijn. Daardoor kan een kleinere prothese geplaatst worden en kan rond de prothese een dikkere laag eigen vetweefsel opgespoten worden om een natuurlijker (qua uitzicht en aanvoelen) eindresultaat te bekomen.
  
  Ook bij complicaties of ernstige pijnklachten als gevolg van een tekort aan subcutane (onderhuidse) weefselbedekking na plaatsing van een prothese, kan deze techniek gebruikt worden. 
• De techniek kan verder gebruikt worden bij een volumeverschil (een asymmetrie) tussen beide borsten. 
•  Ook bij afwijkingen van de borstkas (bijv. Poland syndroom) of van de borsten (bijv. tubereuze borsten) is lipofilling een uitstekende techniek om deze cosmetisch te behandelen. 
• Een esthetische borstvergroting met lipofilling is soms mogelijk, maar zeker niet bij iedere vrouw. De techniek is alleen geschikt voor een relatief kleine borstvergroting. Uw borsten kunnen 1 tot 1.5 cupmaat groter worden. Om dat resultaat te bereiken, kunnen meerdere behandelingen nodig zijn. 
  
  Bovendien moet de huid voldoende elastisch zijn om het volume van de borst te kunnen dragen. 

3. Hoe gebeurt lipofilling?

• Het vetweefsel wordt met behulp van een klein buisje via een kleine steekopening door de huid weggezogen (liposuctie) van bijvoorbeeld de buik, de billen of de dijen. Dit gebeurt onder plaatselijke of algemene verdoving, afhankelijk onder meer van de hoeveelheid vet die men wil verwijderen. 

• Het opgezogen vet wordt dan bewerkt om een concentratie van zuivere vetcellen en stamcellen te bekomen: filtratie, spoeling of centrifugatie 

• De vetcellen worden vervolgens geïnjecteerd op de plaats waar men lipofilling wil toepassen. Het inspuiten van het vet in de borst gebeurt op verschillende plaatsen en op verschillende dieptes via meerdere kleine steekgaatjes. Langs deze steekgaatjes wordt vaak gelijktijdig het littekenweefsel losgemaakt.
  Hierdoor houden de getransplanteerde vetcellen maximaal contact met alle omliggende weefsels: huid, spieren en kraakbeen. De omliggende weefsels zorgen ervoor dat de getransplanteerde vetcellen voldoende zuurstof en voeding krijgen voor optimale ingroei.
  Het is belangrijk dat u niet rookt, omdat dit de doorbloeding van de microvaatjes verminderd. Hierdoor kan het zijn dat het ingespoten vetweefsel niet ingroeit en dus weer verdwijnt. 

• Om de borst voor te bereiden op de vettransplantatie, kan de arts gebruik maken van een in- of uitwendige expander, de BRAVA. Die laatste vergroot door zachte zuigkracht het borstvolume. Gedurende één maand voor en één maand na de ingreep worden koepels met een zachte boord over de borsten aangebracht, 's nachts en in het weekend. Een kleine pomp, die in de bh wordt gedragen, zorgt voor negatieve druk waardoor de borsten geleidelijk zwellen. 

4. Nazorg

• U kunt gedurende een tweetal weken last hebben van pijnklachten en bloeduitstortingen ter hoogte van de liposuctiezones. De eerste dagen kunt u een pijnstiller nemen (bij voorkeur paracetamol, geen aspirine). 
  
•  De borsten zijn gezwollen en voelen stijver aan dan normaal. De zwelling en blauwverkleuring nemen geleidelijk af in de dagen volgend op de behandeling. Eventueel kunt u gedurende de eerste dagen een coldpack gebruiken.
  Over het algemeen is het volume drie maand na de ingreep het volume dat behouden blijft.
  
• U mag gedurende minstens drie à vier weken geen BH dragen om druk op de borst te vermijden. In overleg met uw arts kunt u wel een speciale sportbehazonder beugels dragen. 
• U draag het best gedurende minstens vier à zes weken een steunverband (buikband of lipopanty) op de liposuctieregio's om een mooie en egale heling te bekomen

• U moet enkele dagen wachten om een bad te nemen. Douchen kan na 24 uur.

• Vermijd de eerste dagen zware inspanning (heffen...). Intensief sporten met gebruik van de borstspieren wordt afgeraden gedurende 6 weken. 
  
• U zult na de ingreep regelmatig onderzocht worden door de plastisch chirurg en de gynecoloog, met onder meer echografie, NMR-scan en voor bepaalde leeftijds- en risicogroepen mammografie.
  
  Het definitief resultaat van de borstvergroting met eigen vetweefsel is zichtbaar na 3 maanden. Een volgende lipofillingsessie kan uitgevoerd worden na 3-6 maanden.

5. Wat zijn de mogelijke complicaties van een lipofilling?

• Soms kan een nabloeding optreden. Het gebruik van het elastisch drukkorset en het respecteren van de postoperatieve instructies maakt de kans op nabloeding zeer klein.
• Een infectie van de operatiewonde is zeldzaam, behalve bij rokers en diabetici. Rookstop enkele weken vóór en na de operatie zijn zeker aangewezen.  Goede glycemiecontroles bij diabetici zijn eveneens onontbeerlijk. 
• Hoge koorts en roodheid van de borst na de ingreep kan op infectie wijzen en dient onmiddellijk aan uw behandelende chirurg gemeld te worden. Een infectie wordt behandeld met antibiotica.

• Het verdwijnen van een deel van de ingespoten vetcellen is eigen aan de operatie aangezien het vet geen eigen bloedvoorziening heeft. Roken veroorzaakt een vermindering van de bloedvoorziening en verkleint het overlevingspercentage van het vet.
  
  Soms kan het afsterven van een hoeveelheid vet aanleiding geven tot de vorming van een vetcyste. Deze cysten treden soms pas op na verschillende maanden maar zijn ongevaarlijk. Indien een cyste wat groter en ook voelbaar is, kan ze tijdens aangeprikt en leeggezogen worden.  Soms geeft het afsterven van vetcellen aanleiding tot de vorming van kleine verkalkingen (calcificaties). Deze verkalkingen zijn eveneens ongevaarlijk maar zijn zichtbaar op een mammografie en kunnen soms wat ongerustheid veroorzaken, aangezien bepaalde borsttumoren ook verkalkingen kunnen tonen op mammografie. Gelukkig kan een geoefend radioloog deze verkalkingen goed onderscheiden van verkalkingen die veroorzaakt worden door kwaadaardige borsttumoren.

6. Wat zijn de voordelen van lipofilling?

• Er is geen lichaamsvreemd materiaal nodig zoals een siliconen prothese, waardoor het risico op infectie, kapselvorming met bijbehorende pijnklachten, lekkage van de prothese en latere prothesewissels voorkomen worden. 
• Het geeft een natuurlijk ogend en aanvoelend resultaat.
• Het is een weinig belastende ingreep met snel herstel.
• De ingreep geeft geen tot nauwelijks littekens. Enkel steekgaatjes volstaan om het vet ter plaatse te brengen.
• Reconstructie bij een bestraalde borst geeft vaak complicaties, zoals een slechte wondgenezing. Bij lipofilling is dit risico minimaal.  
• Ook de plaats waar het vet wordt weggenomen ondervindt nauwelijks schade. Sommige vrouwen ervaren een liposuctie van de buik of dijen zelfs als een pluspunt.  

7. Wat zijn de nadelen van lipofilling?

• Dertig tot vijftig procent van het vetweefsel verdwijnt vaak weer in de eerste twee à drie maanden na de operatie. Dikwijls zijn dus meerdere ingrepen nodig om het gewenste resultaat te verkrijgen. 
• Bij sterke toename in lichaamsgewicht is het mogelijk dat ook het getransplanteerde vet zal toenemen. Dit kan een verschil in grootte tussen beide borsten veroorzaken. 
• Soms geeft het afsterven van vetcellen aanleiding tot de vorming van microscopisch kleine oliecysten of verkalkingen. Deze verkalkingen zijn ongevaarlijk, maar ze zijn zichtbaar op een mammografie en kunnen soms wat ongerustheid veroorzaken, aangezien bepaalde borsttumoren ook verkalking kunnen tonen op mammografie.
• Enkel een kleine volumevergroting is mogelijk. Door middel van lipofilling kan men hooguit 1 cupmaat, uitzonderlijk 1,5 cupmaat groter gaan. Daarvoor zijn meestal meerdere ingrepen nodig.

8. Wordt lipofilling terugbetaald?

•  Een borstreconstructie met eigen weefsel na borstkanker of bij vrouwen die voor een preventieve amputatie en reconstructie kiezen bij een genetisch sterk verhoogd risico (van 60 tot 80%) op borstkanker, wordt wel terugbetaald door de ziekteverzekering. Ook wanneer daarbij lipofilling nodig is, wordt dit terugbetaald.
  
  Sinds medio 2016 mogen de ziekenhuizen die een akkoord afsluiten met het Riziv daarvoor geen 'esthetische supplementen' meer aanrekenen (tenzij bij opname in een eenpersoonskamer). Informeer bij uw arts of ziekenfonds naar eventuele supplementen.
  
  Behalve de verplichte ziekteverzekering verlenen ook sommige aanvullende verzekeringen, sommige hospitalisatieverzekeringen van de ziekenfondsen, en bepaalde private hospitalisatieverzekeringen een tussenkomst. De klassieke ereloonsupplementen die op eenpersoonskamers voor alle ingrepen worden aangerekend, worden doorgaans ook terugbetaald door de hospitalisatieverzekering.
• In sommige gevallen van borstasymmetrie door eenzijdige verminderde borstontwikkeling kan een deel van de kosten terugbetaald worden, mits voorafgaande toestemming van de mutualiteit. Vraag hierover informatie aan uw arts of ziekenfonds.

• een volumedefect van de borst dat een minimale diameter van twee centimeter heeft en dat ligt in het decolleté;
• een volumedefect van de borst dat resulteert in asymmetrie van twee cupmaten of meer;
•  (mogelijke) complicaties of ernstige pijnklachten als gevolg van een tekort aan subcutane weefselbedekking na plaatsing van een prothese.

Bronnen:

kce.fgov.be

www.nvpc.nl

www.uzgent.be

www.gzaborstkliniek.be