Video over pijncontrole tijdens de bevalling

nieuws De Belgian Association for Regional Anesthesia (BARA), een vereniging van Belgische anesthesisten, heeft met steun van het farmaceutisch bedrijf Astra Zeneca een video gemaakt over pijncontrole en epidurale verdoving tjdens de bevalling.
“Verschillende vaststellingen liggen aan de basis van deze video: naast de constante toename in het aantal keizersneden, zijn aanstaande ouders nu actiever betrokken bij het geboorteproces; ze gaan op zoek naar informatie via verschillende wegen (internet, vroedvrouw, gynaecoloog, …) en komen zo terecht in een kluwen van diverse gegevens en geruchten waardoor ze de verscheidenheid in technieken (soms te wetenschappelijk) nog moeilijk kunnen evalueren” zegt Professor Van de Velde, Obstretische anesthesie van het UZ Gasthuisberg en Secretaris van BARA. Daarom willen wij via deze video een kwalitatief overzicht geven van de oorzaken en mechanismen die aan de basis liggen van de pijn die men voelt bij de geboorte en ook welke oplossingen bestaan om ze te controleren.”

Pijn ontwikkelt zich uit de wand van de uterus, die vol zenuwvezels ligt. Het pijnsignaal vertrekt uit deze vezels en gebruikt het ruggenmerg als kanaal om de pijn naar de hersenen de zenden. Sommige vrouwen vinden dit een goed verdraagzame pijn en voor hen volstaat het om relaxatietechnieken en ademhalingscontrole toe te passen om pijn bij de bevalling te controleren.
Van houding veranderen, wandelen of massage laten toe de arbeid te versnellen en maken contracties dragelijker. Maar ook in water zitten bevordert de relaxatie en verhoogt het comfort want het gewicht van de baby wordt verlicht.

Afhankelijk van de pijnintensiteit, die vaak te maken heeft met de grootte van de baby, de leeftijd van de moeder haar algemene toestand,kunnen deze technieken onvoldoende blijken. Dan kan men kiezen voor een gedeeltelijke of epidurale analgesie of verdoving.
Bij epidurale verdoving wordt via een intraveneus infuus de pijn in het ruggenmerg geblokkeerd. Eerst wordt een ontsmettende oplossing op de huid van de vrouw aangebracht, en wordt die lokaal verdooft. In de verdoofde zone wordt nadien een naald ingebracht, die afhankelijk van het type analgesie naar de epidurale ruimte of de ruimte die het lendevocht bevat gaat. Via deze naald wordt een plastieken buisje of katheter ingebracht, waardoor het anesteticum eenvoudig toe te dienen is, en in functie van de gevoeligheid van elke moeder kan de dosis worden aangepast. Bepaalde systemen laten de vrouw zelfs toe zelf controle over de dosis te hebben via een pomp die ze zelf bedienen. Ook bij keizersnede, die nu reeds in 1 op 5 gevallen plaatsvindt, is het aangewezen beroep te doen op een locoregionale anesthesie.
De procedures zijn volledig hetzelfde. De geneesmiddelen die daarbij gebruikt worden, kunnen verantwoordelijk zijn voor een dalende bloeddruk, slaperigheid, jeuk, of misselijkheid. Al deze problemen zijn van snel voorbijgaande aard, goed behandelbaar en dus niet gevaarlijk voor moeder of kind. Bepaalde vrouwen klagen van rugpijn maar dit kan zelden worden toegeschreven aan de epidurale verdoving zelf.
In enkele situaties moet de epidurale verdoving vermeden worden: bijvoorbeeld in geval van allergie voor anesthetica, stollingstoornissen of huidinfecties ter hoogte van de injectieplaats.
De video is bedoeld voor anesthesisten, verloskundigen en vroedvrouwen om de toekomstige moeders beter te informeren.