Wat is een stuitligging en is het gevaarlijk?

dossier  Vanaf ongeveer week 35-36 is je baby zo groot, dat hij nog maar weinig bewegingsruimte heeft. De kans dat hij nog van houding verandert wordt alsmaar kleiner. In 95 procent van de gevallen ligt de baby in de zogenaamde achterhoofdligging. Dit is de beste houding voor een vaginale bevalling. Zo’n 3 procent van de baby’s ligt in stuit op het moment dat de bevalling nadert. Bij een stuitligging ligt het hoofd van het kind boven in de baarmoeder en de billen of de beentjes beneden in het bekken van mama. Stuitliggingen komen regelmatig voor in het begin van de zwangerschap. Meestal draaien de baby's spontaan tijdens de zwangerschap.

De verschillende soorten stuitligging

1. Onvolkomen stuitligging: de baby ligt met de billen in het bekken, maar de knieën zijn niet geplooid. De benen liggen naast het lichaam.
2. Volkomen stuitligging: de baby ligt met de billen in het bekken en de beide knieën zijn gebogen, zodat de voeten naast de billen liggen (‘kleermakerszit’).
3. Half onvolkomen stuitligging: één been ligt gestrekt naar boven zoals bij een onvolkomen stuitligging, het andere been ligt naar beneden, zoals bij een volkomen stuitligging.
4. Voetligging: de baby ligt met een of beide benen gestrekt naar beneden, zodat een of twee voetjes onder de billen in het bekken liggen.

Mogelijke oorzaken van een stuitligging

• abnormaal gevormde baarmoeder
• vleesbomen in de baarmoeder
• abnormaal bekken waar het hoofdje niet in past
• sterk uitgerekte 'slappe' baarmoeder door meerdere zwangerschappen

• abnormaal groot of klein hoofd
• andere aangeboren afwijkingen zoals een open ruggetje
• als er een meerling is.

• teveel of te weinig vruchtwater
• moederkoek voor de uitgang van het bekken

Wat zijn de gevolgen van een stuitligging?

Meestal is het hoofd het grootste deel van de baby. Als het hoofdje van de baby tijdens de bevalling vlot geboren wordt, volgt de rest meestal vanzelf. Bij een stuitligging is er tijdens de bevalling een grotere kans op complicaties, zowel voor moeder als kind, dan bij een geboorte in hoofdligging. Het kind wordt vaker opgenomen op de couveuseafdeling door zuurstoftekort bij een vaginale stuitbevalling, of door ademhalingsmoeilijkheden na een keizersnede. De moeder heeft na een keizersnede meer kans op wondinfectie, nabloeding, beschadiging van de blaas of het niet goed op gang komen van de darmen.

Lees ook: Bevallen via keizersnede: verloop en herstel

Wat kan je doen als de baby in stuit ligt?

• Je kan wachten tot 36 weken zwangerschapsduur tot het kindje spontaan draait naar hoofdligging. De kans dat het kindje spontaan keert wordt kleiner naarmate je verder zwanger bent. De baby wordt immers groter en heeft minder ruimte in de buik om te draaien.
• Uitwendige kering, tussen 35 en 37 weken. Er wordt geprobeerd om de baby naar hoofdligging te draaien door het gebruik van de handen aan de buitenzijde van de buik.
• Indien de uitwendige kering niet lukt, zal meestal geopteerd worden voor een keizersnede.